Zuid-Korea II 2024
In oktober gingen we voor de tweede keer dit jaar naar Zuid-Korea. Op het programma stonden de Sacheon Airshow en bezoeken van de grens aan verschillende operationele bases in het land. De Zuid-Koreaanse strijdkrachten hebben een hoog operatietempo, wat zich weerspiegelt in het aantal sorties dat op deze bases wordt gezien.
Blijf geïnformeerd
De kans bestaat dat we voor een vergelijkbare reis terugkeren naar Zuid-Korea. Wil je op de hoogte worden gehouden als we hierover meer informatie hebben, klik dan op het icoontje om ons een bericht te sturen.
Voor de tweede keer in een jaar keerden we terug naar de Republiek Zuid-Korea. Na ons verrassingsbezoek aan de afscheidsceremonie van de F-4 op Suwon AB in juni, was het nu tijd voor de Sacheon Air Show en wat operationele spotten op verschillende militaire bases in het land. Veel leesplezier met het verslag en de foto’s.
Normaal gesproken beginnen we onze tour in het weekend, maar onze route bracht ons op donderdag 24 oktober 2024 naar de luchthaven Amsterdam-Schiphol. Omdat het bezoeken van militaire bases in Zuid-Korea nog niet zo gebruikelijk is, reizen we licht, wat betekent dat we een kleine flexibele groep hebben die weet wat ze kunnen verwachten in dit soort landen. Dat betekent ook dat ze allemaal op tijd op de luchthaven waren en we soepel door de check-in, veiligheidscontroles en douane gingen.
Voor deze reis werd China Eastern Airlines gekozen en via een tussenstop in Shanghai kwamen we op vrijdag 25 oktober in Seoul terecht. Vanwege de aankomsttijd konden we onze huurauto niet ophalen, dat moest ’s ochtends. Dat was goed nieuws voor onze laatste deelnemer, die zijn aansluiting miste (zonder eigen schuld) en de volgende ochtend vroeg zou arriveren. De andere vijf deden wat boodschappen, namen een taxi naar een nabijgelegen hotel en rustten wat uit.
Het is al zaterdag 26 oktober 2024 als de reisleider in een Uber naar het autoverhuurkantoor stapt en een luxe minivan ophaalt, onze laatste gast is gearriveerd en samen rijden ze naar het hotel en halen de rest op. Het doel voor deze dag is om in Sacheon te eindigen voor de show op zondag. We hadden besloten om even in de omgeving van Seoul te blijven en wat musea en Wrecks & Relics-locaties te bekijken. Hoewel het verkeer in Zuid-Korea erg druk is, zoals we weten van eerdere bezoeken, was het op deze zaterdag extreem druk, dus het duurde even voordat we bij de eerste locatie op de luchthaven Seoul-Gimpo waren. Het National Aviation Museum of Korea is meer een educatief centrum dan een vliegtuigmuseum, maar heeft een aantal leuke displays en je kunt de bovenste verdieping bezoeken voor een mooi overzicht van de luchthaven. Het verkeer was nog steeds erg druk toen we naar onze volgende bestemming reden, de Korea Aerospace University, waar een paar vliegtuigen op de campus zijn tentoongesteld. Toen we de locatie naderden, zagen we veel activiteit op het kleine militaire vliegveld aan de overkant van de straat. De lokale legereenheid had samen met de universiteit een kleine open dag georganiseerd. Via een QR-code, die we op pamfletten op straat vonden, kon je je registreren, wat met hulp van een lokale student lukte, want Koreaans lezen is niet onze sterkste kant, en we mochten de basis op. Het was geen groot evenement, er stonden een Bo105, KUH-1 en MD500 tentoongesteld, terwijl verderop nog drie KUH-1’s en een AH-64E te zien waren. We konden een paar foto’s maken en met een paar lokale mensen praten. Erg onverwacht en we hebben er erg van genoten.
Toen was het al na 14:00 uur en we moesten nog ongeveer 5 uur rijden, dus besloten we de andere locaties, waar we later in de week tijd voor zouden hebben, over te slaan. De snelweg was extreem druk en reed niet erg snel. Een paar snelwegen in Zuid-Korea hebben een speciale busbaan die tijdens de spits alleen toegankelijk is voor touringcars en ook voor 9-persoons busjes met minimaal bezetting van zes passagiers. We hielden ons aan die regel, dus we konden 100 km per uur rijden, terwijl de andere drie rijstroken aanzienlijk minder reden en we ruim een uur sneller gingen, waardoor onze reistijd van ruim 5 naar minder dan 4 uur werd teruggebracht. Fijne tijden!
We hadden ons hotel in Jinju al eerder bezocht en na een vlotte check-in staken we de straat over voor een heerlijke lokale maaltijd, deden daarna wat boodschappen en gingen naar bed, vol gezonde spanning voor wat komen ging.
Op zondag 27 oktober 2024 verlieten we ons hotel om 07:00 uur voor de vijftien minuten durende rit naar parkeerplaats #1 voor de Sacheon Air Show. We kozen deze, omdat die de dichtstbijzijnde was en parkeerplaats #2 en 3 shuttlebussen hadden die ‘pas’ om 09:00 uur vertrokken, terwijl het evenement ook om 09:00 uur zou openen. Vanaf ‘onze’ parkeerplaats moesten we een kleine rivier oversteken via een tijdelijke brug en waren we meteen op de juiste plek . Volgens de website moest je je registreren om binnen te komen, wat we deden, maar dat was niet nodig omdat er niets werd gecontroleerd. Na een eenvoudige bagagecontrole waren we op de basis en tussen de vliegtuigen op dit vrij kleine evenement. Het weer was wat bewolkt en er werd in de middag wat regen verwacht. De wolken waren goed voor ons, omdat je vanaf de static tegenlicht had. Er was een mooie selectie van de vliegtuigen van de Zuid-Koreaanse luchtmacht te zien was en de meeste konden heel goed gefotografeerd worden . De vliegshow begon rond 09:30 met een lokale KT-1, direct gevolgd door een T-50 van Gwanju en de sessie eindigde met een KAI KF-21 twin stick, de nieuwste aanwinst van de ROKAF. Na een korte pauze stond het Black Eagle demoteam op het programma die tien vliegtuigen direct voor het publiek geparkeerd hadden, zodat iedereen van dichtbij acht vliegtuigen kon zien opstarten en vertrekken voor een goede show. In de middag sprongen 13 speciale troepen uit een CN235, gelukkig allemaal met een goede parachute, gevolgd door een indrukwekkende Combat Search and Rescue demo van een KA-1, twee KA-50’s, twee USAF A-10’s en tot slot twee HH-60’s. Toen was het 14:00 en tijd voor ons om te gaan, het begon een beetje te regenen, het enige wat we nog interessant vonden om te volgen was een tweede demo van de Black Eagle, maar we wilden nog graag het KAI Aero Space Museum aan de overkant van de landingsbaan bezoeken. Teruglopen naar de auto was makkelijk en er was maar een klein beetje verkeer voordat we het museum bereikten, waar de Black Eagles overvlogen. We brachten hier meer dan een uur door voordat we naar het noorden gingen naar ons hotel voor de nacht in Daegu, maar niet voordat we stopten bij een T-37 in Jinju en een F-5B in een park in Hapcheon. De dag eindigde met een simpele, maar heerlijke lokale maaltijd en er waren misschien ook een paar biertjes bij betrokken. We kijken allemaal uit naar de volgende dag!
Maandag 28 oktober leek ideale te starten toen we in de auto stapten bij het hotel, de lucht was blauw en we hoorden het gedonder van meerdere F-15’s die in de verte opstegen. Tijdens de 3 km lange rit naar Daegu AB veranderde het weer van blauw naar grijs naar dikke mist en minuten na onze aankomst in de landing gingen de landingslichten uit en hadden ze de baan gedraaid. We haastten ons naar het westelijke uiteinde van de landingsbaan en vonden snel een mooie plek, het weer aan deze kant was ook een stuk beter en kort daarna kwamen de eerste Eagles rechtstreeks binnen. Dit punt is iets verder weg dan aan de oostkant, maar je hebt een overzicht van de basis en je bent hoger, dus je krijgt een mooie hoek op het vliegtuig. We fotografeerden zestien verschillende F-15K Slam Eagles en het was leuk om te zien dat sommigen een grote full colour badge op de inlaat hadden gekregen. Er waren twee FA-50’s van de 8th Fighter Wing op bezoek en rond het middaguur besloten we om naar een andere basis te verhuizen. Yecheon ligt ongeveer 90 minuten naar het noorden en toen we aankwamen was het stil. Na ongeveer een half uur verscheen er een F-16 die een lage nadering maakte en we zaten aan de verkeerde kant… Tijdens de week dat we in Zuid-Korea verbleven was er nauwelijks wind bij de bases die we bezochten, dus het was erg moeilijk om te beslissen aan welk uiteinde van de landingsbaan we moesten staan. We vonden een andere plek, waar je een goed zicht op de basis had en de vliegtuigen kon zien naderen en ze vlak voor de landing kon vastleggen. Al snel hoorden we motoren starten en zagen we vliegtuigen naar de landingsbaan taxiën. Op Yecheon zijn twee varianten van de KAI T-50 gestationeerd, de lichte bommenwerper FA-50 en de geavanceerde trainer TA-50, tien van elke variant werden vanmiddag gezien. Een basistrainer T-50 maakte een touch & go en twee F-15K’s bezochten de basis, één anders dan degene die we ’s ochtends zagen. Toen het laatste vliegtuig landde gingen de lampen uit en reden we naar de hoofdpoort om de Hawk T.67 bij de hoofdingang te fotograferen. Vandaar reden we door naar ons volgende hotel. Omdat het verkeer in Zuid-Korea ontzettend druk is, moet je echt rekening houden met de reistijd. Een gemiddelde van 50 km halen we nauwelijks.
Op dinsdag 29 oktober 2024 vertrokken we naar Cheongju AB, waar ook veel burger vliegverkeer is, dus we wisten waar we heen moesten en vonden een geweldige plek aan de zuidkant. Het was licht bewolkt en al snel hoorden we straaljagers opstarten en taxiën, maar het klonk niet als F-35’s, die hier gestationeerd zijn. Het was een geluid dat we redelijk goed kennen, zes F-16’s waren onderweg naar de landingsbaan, gevolgd door twee F-15K’s en daarna nog tien F-35’s. In de ochtend zagen we een HH-47 opstijgen, maar helaas kwam deze niet terug tijdens ons verblijf. We waren echter erg blij met een CN235, twee KT-1’s, nog twee F-16’s en een MD500, hoewel de laatste een beetje klein was voor een goede foto. Toen was het tijd om te verplaatsen, want we wilden een zo groot mogelijke verscheidenheid van de lokale luchtmacht zien, daarom hadden we gepland om twee bases per dag te bezoeken. Iets meer dan een uur naar het noorden ligt Chunju AB, met een paar squadrons F-16’s. Op onze laatste kilometers naar de basis verschenen er vijf Vipers boven ons hoofd en landden voordat we een plek hadden bereikt om ze te fotograferen. Maar er werden er vanmiddag nog negen gezien, en ook een C-130 kwam op bezoek en drie T-50’s vlogen over ons hoofd, niet op een ideale hoogte, maar een foto was mogelijk. Rond 15:00 uur was de actie voorbij en verhuisden we noordwestwaarts naar Gangneung, maar niet voordat we onderweg een paar W&R-locaties hadden bezocht.
Op woensdag 30 oktober 2024 hadden we onze eerste poging tot een van de hoofddoelen van de tour, het zien van enkele operationele F-5’s. Gangneung is een lastige basis omdat de wind meestal uit het westen komt en de nadering dan in de zee is, maar deze keer was er een lichte oostenwind, wat betekent dat de nadering uit het westen is. De lucht was blauw, dus alle ingrediënten voor een mooie dag, maar de basis was erg stil, geen F-5’s. Dus gingen we eerst naar een nabijgelegen oorlogsmonument aan de kust met een mooie verzameling vliegtuigen. Een lokaal gebouwde KUH-1 legerhelikopter vloog langs de kust, te ver voor een fatsoenlijke foto, een E-7 werd opgemerkt op 30.000 voet en nadat we terug waren op onze plek op de basis verscheen er een elektronische Falcon 900 die een lage nadering maakte en even later landde er een MC-130. Het was nu tijd om te beslissen wat we zouden doen, nog wat langer blijven of naar de volgende basis gaan. (Later kwamen we erachter dat de F-5’s net gestopt waren met vliegen in Gangneung, eerder dan gepland, en dat ze nu beginnen met de voorbereidingen voor de aankomst van de KF-21 in 2026.). Omdat we deze prachtige dag niet wilden verspillen, besloten we door te reizen naar Wonju. Hier kwamen we na 1,5 uur aan en het duurde niet lang voordat de eerste twee KA-1’s in de landing waren en daarna ging het door tot de zon achter de omliggende heuvels onderging. We werden getrakteerd op een half dozijn KA-1’s, 14 FA-50’s en een bezoekende C-130H. De meeste vliegtuigen komen over ons heen en maken een break over rechts, zodat je ze kunt fotograferen terwijl ‘banken’ en zich oplijnen voor de landingsbaan of vlak voor de landing met de herfstheuvels als achtergrond. Suwon was de locatie voor ons volgende hotel.
Het is alweer donderdag 31 oktober 2024 als we de korte rit maken naar Suwon AB, tot voor kort de thuisbasis van de laatste Koreaanse luchtmacht F-4E’s, maar nu de thuisbasis van een andere legendarische jager, de KF-5E/F Freedom Fighter. We hadden de dag ervoor geen geluk met hen, laten we eens kijken wat deze dag brengt. Omdat de wind, wederom, erg licht was, maar uit het zuiden, kozen we voor een plek aan de noordkant. Toen we op het punt stonden te parkeren, stegen er twee F-5’s op vanuit het zuiden! We vonden een goede plek en na een tijdje kwamen de eerste F-5’s terug van hun missie. Missie geslaagd! Vanwege de richting van de landingsbaan is het licht rond het middaguur niet meer goed, dus na tien F-5’s besloten we te verhuizen naar Osan AB. Er stond een F-16 op de landingsbaan met wat hulpvoertuigen eromheen en aan de westkant stonden een paar F-16’s te wachten met draaiende motoren, maar ze stegen niet op. Een civiele Boeing 767 deed dat wel en toen was het weer stil. Omdat er met deze windcondities geen fatsoenlijke plek was, besloten we terug te gaan naar Suwon om nog wat F-5-actie te beleven. Dat pakte goed uit en er werden nog eens tien F-5’s gepakt. In de middag was het ook tijd om te beslissen, want we hadden de vrijdag gepland als reservedag. De eerste gedachte was Gangneung, want we wilden misschien een tweede kans op de F-5, maar de basis ligt ver weg en als er niets vliegt, zijn er niet veel alternatieven. De tweede gedachte waren de ongrijpbare An-2’s in Seongmu, die worden niet veel gezien, dus het zou vergezocht kunnen zijn. Ook zou het weer ’s ochtends niet goed zijn. Er werd besloten om de An-2’s te proberen en er werd accommodatie geboekt voor de nacht.
Vrijdag 1 november 2024 begon bewolkt met een lichte motregen en bij Seongmu, de An-2 basis, werd een plek gevonden met een geweldig overzicht van de basis, maar alle hangars waren gesloten. We konden straaljagers boven ons hoofd horen, waarschijnlijk van het nabijgelegen Cheongju, de F-35 basis, maar omdat we daar eerder goed hadden geboerd en de motregen was overgegaan in regen, besloten we iets anders te doen, op jacht te gaan naar wat wrecks & relics. Een uur naar het zuiden ligt de indrukwekkende National Cemetery in Daejeon met een verzameling vliegtuigen en we hebben ook wat extra tijd besteed om een indruk te krijgen van deze plek. Via een universiteit met een F-5 en een Huey keerden we terug naar het uitkijkpunt van Seongmu en de hangars waren open, vijf An-2’s stonden buiten, we hoorden draaiende motoren en, ook hier gestationeerd, zagen we een KT-100 opstijgen, de vliegbasis was actief!! Onlangs werd aangekondigd dat de ROKAF een opvolger van de KT-100 heeft besteld, de Ce172, dus het is uniek om ze nu te zien.
We plaatsten onszelf in de landing om de KT-100 vast te leggen. Toen hij landde, hoorden we meer motorgeluid en konden we een paar KT-100 staartpunten zien (de basis ligt op een heuvel en slechts een klein deel van het vliegtuig is te zien) taxiën naar de landingsbaan. Acht van hen gingen het circuit in om verschillende touch and goes uit te voeren voordat ze ergens anders heen gingen voor het andere deel van hun missie. Het werd even stil voordat we het beroemde motorgeluid van de An-2 hoorden, we konden er verschillende zien, alleen de staartvin, taxiën naar de landingsbaan en even later verschenen er één voor één zes silhouetten in de lucht. Eén An-2 vloog een paar circuits voordat hij het gebied verliet. In de tussentijd hoorden we KT-100 opnieuw taxiën en voerden acht verschillende dan voorheen een vergelijkbare missie uit als de eerdere acht. Een tijdje nadat deze KT-100’s het toneel hadden verlaten, verscheen er een An-2 over de bergen en een paar minuten later waren er vijf in het circuit, die touch & goes uitvoerden. Wat een geweldig gezicht en geluid, dat we niet snel weer zullen zien ! Toen de laatste KT-100 terugkwam, reden we helemaal naar het noorden naar Paju, omdat we zaterdag de grens wilden bezoeken. Deze rit van 180 km duurde net geen 4 uur in het extreem drukke verkeer. Iets na acht uur ’s avonds kwamen we aan bij het hotel en genoten van een heerlijke maaltijd in een van de vele nabijgelegen restaurants. Ook vanaf de 22e verdieping had je een geweldig uitzicht over de stad.
Op zaterdag 2 november 2024 sliepen we uit en verlieten het hotel om 08:00 uur voor de 30 minuten durende rit naar Imjingak om in een bus te stappen voor een toeristisch uitje naar het grensgebied. Blijkbaar is de beveiliging aangescherpt sinds ons bezoek in juni vorig jaar, want fotograferen was niet toegestaan en het buitenterrein van het observatorium was gesloten, een beetje een teleurstelling. Iets na het middaguur verlieten we de grens en via een paar wrecks & relics kwamen we rond 15:00 uur aan bij het indrukwekkende War Memorial of Korea in Seoul. Na deze locatie bezochten we nog een paar locaties voordat we stopten bij ons laatste hotel van de tour.
Zondag 3 november 2024 was de laatste dag van de tour, geen vliegtuigspotten gepland, gewoon proberen thuis te komen. Twee Ubers haalden ons op bij het hotel omdat de huurauto de avond ervoor was ingeleverd. Hoewel het erg druk was op het vliegveld van Seoul verliep alles soepel voor onze eerste vlucht naar Shanghai Pudong, hier was het ook druk, maar wederom een soepele overstap naar onze vlucht naar Amsterdam.
Zuid-Korea is een zeer interessante locatie om te bezoeken met veel actieve militaire bases en veel wrecks & welics-locaties in het hele land. We komen zeker terug!
