USA 2024
De grote oefening Red Flag -2 op Nellis AFB, nabij Nevada, is voor ons altijd een reden om in maart een reis naar de USA te organiseren. Meestal zijn er rond die periode ook een aantal vliegshows die we dan mooi kunnen combineren. Dit keer kozen we op een show die iets verder uit de route lag, maar in afgelopen jaren meer dan de moeite van het bezoeken was en dat was nu ook weer het geval op Travis AFB.
Verder is het een ‘target rich’-omgeving waar altijd iets te beleven is. Behalve de vele ‘5th gen’ toestellen, die snel haar intrede doen, kunnen we gelukkig ook nog van de vele ‘oudjes’ genieten op de verschillende vliegvelden.
Het was weer een geweldige week en voor 4Aviation zeker een reden deze tour voor 2025 weer op het schema te zetten.
Een deel van de foto’s met dank aan Richard de Groot.
Blijf geïnformeerd
De kans bestaat dat we voor een vergelijkbare reis terugkeren naar de USA – Westkust. Wil je op de hoogte worden gehouden als we hierover meer informatie hebben, klik dan op het icoontje om ons een bericht te sturen.
Op vrijdag 15 maart verzamelde een groep van tien zich op Schiphol voor een korte vlucht naar Heathrow, waar nog eens zes reizigers werden opgewacht voor een lange vlucht naar San Francisco. We kwamen daar op tijd aan en de huurauto’s werden snel opgehaald en een uur later kwamen we aan bij ons hotel in Vacaville.
Op zaterdag 16 maart 2024 werd de Travis AFB vliegshow, ook wel bekend als de Wings over Solana vliegshow, bezocht. Maar aangezien we in Vacaville logeerden, zou het onbeleefd zijn om niet eerst het plaatselijke vliegveld te bezoeken. Toen we om 7.00 uur aankwamen, werd het kleine basismuseum op Vacaville – Nut Tree Airport bezocht en het vriendelijke personeel verwelkomde ons, zodat we alle tijd hadden om de bewaarde UH-1H en Lockheed Ventura te fotograferen. Ook was er een voormalige Blackhawk van het Amerikaanse leger te zien en te fotograferen. Helaas misten we een vertrekkende P-47 met een paar minuten. Hierna gingen we naar Travis AFB waar we 1 uur voor opening van de poort aankwamen. Na het passeren van de security werden we verwelkomd door een grote static met veel lokale vliegtuigen (C-5M, KC-10A, C-17A en KC-46A), waarvan laatstgenoemde voor velen de eerste keer was dat het type werd gezien en de KC- 10 de laatste keer omdat ze op 30 september 2024 met pensioen zullen gaan. Naast het lokale vliegtuig werd een mooie static gebouwd met vier Idaho ANG A-10’s, WC-135W, Californië ANG F -15’s, Beale AFB U-2, AFSOC U-28A, US Navy Growler, USMC UH-1Y en AH-1Z’s, NASA F/A-18B, evenals een Grumman Tracker, S-70I en een North Maerican OV-10 van de US Forestry Services. In de lucht vielen de Blue Angels, het F-22 Raptor Demonstration Team en de luchtparade van grote vliegtuigen, inclusief alle lokale hardware op en een paar fly-by’s van de binnenkort buiten dienst te stellen KC-10A. Na de vliegshow hadden we nog twee uur nodig om naar Atwater te rijden waar we de nacht zouden doorbrengen. Een dag goed besteed waarbij tien van de elf operationele KC-10’s gezien werden!
Op de tweede dag van het weekend, zondag 17 maart 2024, stond een reis van 800 mijl naar Las Vegas gepland met op veel plaatsen korte stops voor interessante vliegtuigen op deze route. We begonnen de dag op Merced McReady Field voor een bewaard gebleven Lockheed Shooting Star TV-1, gevolgd door een bezoek aan Merced-Castle Field (opgeslagen C-130As) en het immense Castle AFB Museum om 9.00 uur, waar we twee uur doorbrengen. De volgende was Fresno Yosemite IAP voor een hit and run bij de plaatselijke onderhoudsfaciliteit van de Army National Guard (1x CH-47F, 1x UH-60L en 2x UH-60M) en we zagen de F-15’s van de 144th FW van de Nationale Garde. Omdat we nog een lange rit te gaan hadden, was de volgende stop in Tulare voor een B-17 en een F-4C die langs de snelweg bewaard waren gebleven, gevolgd door een bezoek aan Shafter waar het plaatselijke museum werd bezocht en een B-26 en twee UH -1B’s werden genoteerd op het platform. Na een snelle lunch gingen we naar Keene om te kijken of de plaatselijke brandweer Hueys zichtbaar was. Bij aankomst stond één van de Hueys buiten en werden we begroet door de piloot van deze Huey, die ons vertelde dat de andere Huey weg was voor onderhoud. Na een groepsfoto gingen we naar Mojave waar we werden verwelkomd door de beveiliging, die duidelijk maakte dat foto’s op het platform niet waren toegestaan. Tijd om naar de noordelijke poort van Edwards AFB te gaan om de NB-52B te bekijken, waar de beveiliging van de basis niet erg vriendelijk was en niet toestond dat een foto van deze reus buiten de basis werd gemaakt. Dit zorgde voor wat vertraging en daarna hadden we nog drie uur om naar het Stratosphere hotel in Las Vegas te gaan. Uiteindelijk een lange dag, met veel interessante stops tussendoor.
Vanaf maandag 18 maart 2024 stonden twee dagen een bezoek aan Red Flag 24-2 op Nellis AFB gepland. We vonden al snel onze plek vlakbij de Las Vegas Speedway om te wachten op wat komen ging. Omdat de Red Flag-missie rond 13.00 uur zou beginnen, werd de ochtend besteed aan lokale wapenschool A-10’s, F-15E’s, F-16’s, F-22 en gestationeerde F-35’s. Hun vertrek werd waargenomen vanaf de plek aan de Las Vegas Boulevard, terwijl ze werden gefotografeerd bij de landing op Cheyenne Avenue. Ook een mooie Alaska Air National Guard HC-130J vertrok vanochtend voor een oefening in Kansas. De Red Flag-missie zelf bestond uit Deense en Nederlandse F-35’s, Top Aces F-16’s, een Minot AFB B-52H, Mountain Home F-15E’s, MCAS Iwakuni F-35B’s, MCAS Miramar legacy Hornets en China Lake en Whidbey Island EA-18G Growlers. Net als de ochtend werd het vertrek ervaren op de Las Vegas Boulevard (met een aantal mooie flexibele vertrekken) en werden aankomsten gezien op Cheyenne Avenue. Aan het eind van de dag gingen we terug naar ons hotel, waar werd besloten om de volgende dag niet in Nellis door te brengen, maar naar Arizona te gaan om later in de week wat meer flexibiliteit te krijgen.
Dinsdag 19 maart 2024 begonnen we vroeg toen we naar Kingman Airport gingen, waar we werden verwelkomd door twee Bridger Aerospace CL-415 op wintertraining. Omdat binnenkort één van deze CL-415’s zou vliegen, hebben wij de opstartprocedure van deze fraaie brandweerman bekeken. Daarna gingen we naar Luke waar we net op tijd aankwamen om de aankomst te zien van de lokale (gecontracteerde) ATAC Mirage F1’s, F-16C/D’s (de meeste nog steeds gemarkeerd als Holloman AFB), Singapore F-16C/D’s en, natuurlijk veel F-35A’s. Aan het einde van de dag arriveerden er twee bezoekende F-35C’s van NAS Lemoore, waarna we naar ons nabijgelegen hotel gingen. Na een geweldige avond in het plaatselijke sportcafé gingen we naar bed omdat we de volgende dag weer vroeg zouden vertrekken.
Op woensdag 20 maart 2024 verlieten we het Luke AFB-gebied vroeg en reden in zuidwestelijke richting naar NAF El Centro. Kort na onze aankomst stond de tweede missie VFA-122 op het punt op te stijgen, deze eenheid was daar met twaalf Super Hornets tijdelijk was gestationeerd. Daarnaast was het platform gevuld met drie CH-53E’s, drie MH-60’s, twee T-34’s en twee RAF Chinooks. Toen de Super Hornets van VFA-122’s vertrokken en een derde T-34A arriveerde, was in de verte een MV-22B te zien, die landde op het nabijgelegen Imperial Field. Een leuke verrassing, aangezien het vliegverbod van de Osprey pas een paar dagen eerder was opgeheven, waardoor er zeer beperkt met dit vliegtuigtype kon worden gevlogen. Eén van de minibusjes ging er heen om mooie foto’s maken van deze Osprey en deze groep arriveerde net op tijd bij NAF El Centro om de terugkeer van de VFA-122-missie te zien. Na deze terugkeer werd de groep “verwend” door meerdere benaderingen van een op NAS North Island gestationeerde CMV-22B. Opnieuw een vliegtuigtype dat het grootste deel van de groep nog niet eerder had gezien. Na het vertrek van de derde missie VFA-122 te hebben gadegeslagen, met dezelfde vliegtuigen als de tweede missie, vertrokken we naar MCAS Yuma waar de Weapons and Tactics Instructor (WTI) 24-2 plaatsvond en na enkele theoretische dagen zou het vandaag de eerste massavliegdag zijn. De platformen bij Yuma waren gevuld met vliegtuigen en helikopters, zoals acht KC-130J’s, negen CH-53E’s, drie CH-53K’s, drie CMM-164 MV-22B’s, Alaska Army National Guard UH-60L’s en natuurlijk veel F-35B’s. inclusief exemplaren van MCAS Beaufort en Miramar. Laatste beweging van de dag voor ons was de aankomst van een voormalige Bulgaarse Mi-24D.
Op donderdag 21 maart 2024 verbleven wij voor een tweede dag bij MCAS Yuma vanwege het verwachte grote aantal vliegbewegingen. De WTI vloog weer geweldig en het totaal aantal F-35B’s dat in twee dagen werd gezien groeide naar 35! Ook vlogen de lokaal gestationeerde F-5’s goed waarvan er zeven werden gezien. In de middag werd besloten om naar Casa Grande te rijden om de opgeslagen 51 H-19 Chikasaws te bekijken. Van daaruit splitste de groep zich op. Eén minivan ging naar Coolidge (ex US Army C-23 Sherpa’s, opgeslagen C-130A’s en een geweldig bezoek aan de lokale Sheriff Department Rescue unit (UH-1H en OH-58), één minivan vertrok naar Marana en de derde minivan ging naar het hotel in Tucson.
Vrijdag 22 maart 2024 werd doorgebracht in de omgeving van Tucson en begon met een bezoek aan Morris ANGB/Tucson IAP om getuige te zijn van het vertrek van de ochtendmissie van zestien F-16’s. Ook werden drie voormalige Duitse Luftwaffe Alpha Jets en twee voormalige UH-60A’s van het Amerikaanse leger gezien. We wisten dat een groot aantal Canadese CF-188’s in het gebied waren ingezet voor wintertraining en zagen dat ze actief waren op de Davis Monthan AFB. We gingen al snel naar de landing om de aankomst van elf CF-188’s te zien op hun laatste trainingsstage in Arizona. Doordat de 354th FS in het buitenland werd ingezet waren er weinig lokale A-10’s zichtbaar, uiteindelijk zagen we er twaalf. Andere bezoekers deze dag waren een AFRC C-5M, ANG C-130J en een US Marines KC-130J. Een deel van de groep besloot ‘s middags het Pima Air and Space Museum te bezoeken. Al met al weer een geweldige dag die eindigde met een rit naar hetzelfde hotel als dinsdagavond in Phoenix en voor nog een geweldige maaltijd in het sportcafé (en een muziekbingo voor degenen die dat liever niet deden).
Zaterdag 23 maart 2024 was het tijd voor vliegshows op Luke AFB voor het tweejaarlijkse open huis. Na een strenge beveiliging (inclusief vingerafdrukken en gele toegangskaart die je de hele dag moest dragen) voor buitenlanders, had iedereen een geweldige dag met veel vliegtuigen, zowel statisch als in de lucht. Hoogtepunt van de vliegshow waren de USAF Thunderbirds, de A-10 en F-35 demonstratieteams. Ook leuk waren de lokale prestaties van twee Singapore F-16C’s en twee F-35A’s, evenals de capaciteitendemonstratie door een C-17, twee A-10C’s van Davis Monthan en elk twee F-35A’s en twee F-16C’s. Statische hoogtepunten waren een HH-60G’s in Vietnam Camo, een U-2 (helaas hetzelfde vliegtuig als de week ervoor op Travis AFB), Singapore AH-64D en twee F-15’s van Kingsley Field. Ook onder de zonneschermen was een verbazingwekkend aantal F-35A’s te zien, wat resulteerde in een totaal van 69 F-35A’s die overdag te zien waren. Aan het eind van de dag splitste de groep zich weer op. Eén minibusje bleef in Phoenix om de volgende dag die stad te verkennen, terwijl de twee overgebleven minibusjes teruggingen naar Tucson, waar sommigen de volgende dag een vlucht maakten over AMARG, terwijl de derde auto het Pima Air & Space Museum zou verkennen.
Zondag 24 maart 2024, de laatste dag van de tour begon met het nieuws dat onze vluchten naar huis die avond waren geannuleerd en dat er nog geen vervanging was.
De groep die op AMARG vloog, vertrok vroeg omdat de eerste vlucht om 07.30 uur lokaal zou vertrekken. De groep die in Phoenix verbleef had een welverdiende rust en een heerlijk ontbijt voordat ze naar Mesa Williams Gateway gingen om een Connecticut ANG C-130H te halen. Er werd besloten een paar uur eerder terug te keren naar Phoenix Airport om de vluchten naar huis te regelen, aangezien British Airways absoluut geen hulp aan de telefoon bood. Aan het einde van de dag werd de groep in drieën gesplitst, één groep vloog via LA naar Heathrow, één groep via Las Vegas en de derde had een directe vlucht naar Heathrow, resulterend in een middagaankomst op maandag 25 maart 2024 in Londen en avond aankomst voor iedereen die een aansluitende vlucht naar Amsterdam had. Al met al weer een geweldige reis met geweldig gezelschap en veel flexibiliteit van de groep, wat zijn vruchten afwerpt in het aantal geziene vliegtuigen dan verwacht.
