USA II 2017
In september gingen we voor de tweede keer naar de USA in 2017. Tijdens ons verblijf bezochten we twee shows aan de oostkust (JB Andrews en NAS Oceana) en ook een aan de westkust (MCAS Miramar). Tussentijds bezochten we een aantal zeer interessante locaties
Op vrijdag 15 september om 05:00 uur hadden we afgesproken bij de bekende rood witte zuil op Schiphol. Een medereiziger zou zich op Heathrow aansluiten dus we waren al snel weer compleet. Na voorspoedig inchecken en controle vertrok ons vliegtuig naar Heathrow en vanaf Heathrow vlogen we met een Boeing 747 van British Airways naar Washington DC. Inmiddels was de groep compleet en iedereen had er zin in. Na een voorspoedige vlucht waren we op tijd in Washington. Na de drie auto’s te hebben gehaald zijn we op weg gegaan naar Ronald Reagan Air Field, Washington. Hier konden we onze eerste militaire kisten fotograferen; twee MH-65D Dauphins van de USCG. Om de tijd te doden hebben we nog een uurtje bij landing/vertrek gestaan en voor de civiel geïnteresseerden konden we nog een paar leuke kisten vastleggen. Het was mooi weer en we besloten een rondje Witte Huis te gaan doen. Na onze auto geparkeerd te hebben zijn wij de stad ingelopen en hebben diverse gebouwen en uiteraard het Witte Huis gefotografeerd. De president was thuis maar helaas zat er geen kopje koffie in dit keer. Na een snelle hap zijn we richting ons hotel bij Andrews AFB vertrokken. Het was een lange dag.
Na op tijd te zijn opgestaan en onderweg een hapje te hebben gegeten op zaterdag (16 september), zijn we naar het FedEx stadion gegaan om daar onze auto te parkeren om met de bus naar Andrews AFB gebracht te worden. De eerste bus reed verkeerd en de rest, dus ook onze bus, reed er keurig achteraan. Ondanks deze grote omweg waren we net voor openingstijd op het vliegveld. We waren lekker snel het veld op en allereerst werd het lijntje met 1 HS UH-1N’s in hun mooie blauwe VIP kleurenschema vastgelegd. Daarna zwermde de groep uiteen om zoveel mogelijk kisten op de static te fotograferen zonder mensen er voor. Bij de meeste kisten is dit wel gelukt. Het was een mooie zonnige dag en er waren demo’s van o.a. de F-22, Tora Tora Tora (met diverse tot Zero omgebouwde Harvards), B-29, B-17, B-25, C-47 en een nieuwe Lockheed Martin T-50A (zijn broertje stond op de static) en een vertrekkende B-2A. Ook de Thunderbirds waren van de partij. Een groot aantal van ons stond in het persvak maar toen de Thunderbirds eruit gingen moesten wij ineens weg. De grote uitstroom van publiek was inmiddels begonnen en al snel sloten wij aan in de rij. In de tussentijd kwamen er nog diverse kisten van 89 AW binnen waarvan een C-32A mooi doorreed en goed te fotograferen was. Ondanks het feit dat de USAF 70 jaar vierde viel de show een beetje tegen; geen formatie van kisten maar als solo’s. Het zou leuk geweest zijn om een B-17, B-25, B-29 en de B-2A in één beeld te krijgen. Nadat we bij het FedEx stadion waren afgezet vertrokken we weer richting ons hotel bij Oceana.
Op deze dag stond de open dag van Oceana op het programma voor zondag 17 september. Het veld ging om 8 uur open dus we waren weer op tijd ter plaatse. We konden de auto mooi dichtbij parkeren en al snel werden de eerste Hornets op de foto gezet. Helaas was het bewolkt. De voorspellingen waren niet al te goed in verband met orkaan José maar achteraf viel het weer mee: het bleef nagenoeg droog en de bewolking zat niet al te laag. Ondanks dit kon volgens de FAA reglementering de Air Power demo met Hornets niet doorgaan. Omdat wij lekker vroeg waren konden we de vele kisten op de static zonder obstakels fotograferen. De zon kwam zelfs af en toe nog even door. Er stonden veel gekleurde kisten op de static en de flightline zag er ook niet verkeerd uit met al die Hornets. Gedurende de dag was er nog een commando overdracht van VFC-12 met daarbij een formatie van 4 F/A-18A/B Hornets. Na het optreden van de Blue Angels liep het veld al weer snel leeg. Wij hebben wat langer bij de auto gewacht zodat wij niet in de file kwamen. Vlak voor de uitgang hebben we nog even de auto’s geparkeerd om de preserved kisten te fotograferen. Een mooie afsluiting van toch wel een leuke dag. Ons hotel zat op nog geen half uur rijden dus wij waren lekker op tijd in ons hotel in Virginia Beach. ‘s Avonds hadden we meer tijd om rustig een hapje te eten.
Omdat wij de dag ervoor op Oceana al hadden vernomen dat er op maandag (18 september) ‘s ochtends niet op Oceana gevlogen zou worden, besloten we naar het museum bij Virginia Beach te gaan. Dit is een leuk museum met veel W.O. 2 vliegtuigen en een groot aantal is nog vliegend (gisteren stonden nog twee van hun vliegtuigen op de static van Oceana). Voor een groot aantal van ons was dit het eerste bezoek aan dit museum en het viel zeker niet tegen! Na de groepsfoto voor een B-25 vertrokken naar Oceana. In de ochtend was het aardig zonnig maar ’s middags trok het aardig dicht. We hadden de landing van Oceana al snel gevonden. Helaas gebruikten ze niet de meest fotogenieke banen maar we hadden toch ruim 50 verschillende Hornets in de landing plus nog een AC-130W en T-34C. Helaas begon het af ten toe ook te regenen. Aan het einde van de middag vertrokken we weer naar ons hotel in Virginia Beach. Ondanks het weer toch een leuke dag gehad.
Op dinsdag 19 september om zeven uur vertrokken we naar het USMC museum in Quantico. Dit is een vrij nieuw museum en zeker de moeite waard van het bezoeken. Alles staat binnen en is naar thema ingedeeld. Een aantal kisten is goed te fotograferen, anderen zijn weer aardig in diorama’s ingebouwd en moeilijker vast te leggen. Het museum is nog niet af en daarom waren nog niet alle vliegtuigen te zien. Ondanks de weersvoorspellingen was het zonnig en vooral warm (vochtig). Aan het einde van de ochtend reden we naar de landing op Andrews AFB. Het was even zoeken maar uiteindelijk toch de goede plek in de landing gevonden. Ook hier hebben ze meerdere banen dus het was weer gokken. Wij stonden goed voor een aantal UC-35’s, C-12’s en C-37’s. De F-16C’s van 121 FS kwamen helaas op de andere baan binnen. Omdat de aantallen niet al te groot waren besloten we rond vier uur weer te vertrekken en naar de Maryland A-10C’s te gaan. Deze staan op Warfield ANGB bij Baltimore. Na een uurtje rijden waren wij hier. De A-10C’s van 104 FS stonden buiten mooi in het zonnetje. Je kunt hier mooi staan maar helaas was het vliegen al weer voorbij al hadden we nog even de hoop dat ze zouden vliegen omdat er nog een zevental buiten de sheds stonden. Helaas. Een leuk plekje om te onthouden voor een volgende keer! Daarna doorgereden naar ons hotel en dicht bij het hotel gegeten. Op tijd naar bed want de volgende dag was het weer vroeg opstaan!
Op woensdag (20 september) ging de wekker om half vier, om om vier uur te vertrekken naar het vliegveld van Baltimore. Nadat we onze auto’s hadden ingeleverd, zijn we met de shuttle bus naar het vliegveld gereden. Rond kwart over zeven vertrokken wij naar Phoenix, een vlucht van ruim vier uur met een Boeing 737 van American Airlines. Na aankomst hebben we snel onze auto’s opgehaald om naar Luke AFB te rijden. Na een snelle stop bij de lokale benzinepomp hebben we een plek gezocht in de landing. De F-35A’s kwamen al weer lekker binnen. Het was erg warm, maar er werd lekker gevlogen dus wat wil je nog meer? Leuk waren de 5 Vipers van 157 FS/SC ANG en de Japanse (2), Italiaanse (1), Noorse (4) en Australische (1) F-35A’s. Rond het middaguur verkast naar de andere kant van de baan en zeker aan het einde van de middag mooie plaatjes kunnen maken van zowel de F-16’s als de F-35A’s. Het was een hele leuke dag met zo’n 20 F-35A’s en 40 F-16’s. Nadat het licht buiten uitging vertrokken naar ons hotel in Tucson, een ritje van ca 2,5 uur. Onderweg nog hapje gegeten.
Op tijd vertrokken naar de landing op Davis Monthan op donderdag (21 september). Normaal gaan we eerst ’s ochtends naar Tucson maar het 162 FW had avondvliegen dus dat had geen zin. Eerst langs Pima; een van ons gaf de voorkeur voor het Pima museum en de AMARG bustour. In de landing op Davis Monthan gestaan en hier een binnenkomende P-3C en 162 FW F-16C gefotografeerd. De F-16C staat hier op QRA en kwam niet van Tucson. Omdat de A-10’s uitbleven besloten een deel van de groep naar Pima museum te gaan. Vlak voordat wij bij het museum aankwamen zagen wij A-10C’s in de landing! We hadden niets weg horen of zien gaan. Snel naar de landing gereden en hier een aantal ‘DP’ A-10C’s, één ‘IN’ en één ‘ET’ A-10C kunnen fotograferen. Een leuke bonus was een F-16C van 457 FS die een testvlucht van en naar Davis Monthan maakte. Even later kwam ook de rest van de groep eraan (deze waren aan de andere kant in de landing blijven staan om hier hun geluk te beproeven; zij hadden nog wel een U-28 in de landing). Nog een uurtje in de landing gestaan en een aantal besloten lopend naar het Pima museum te gaan om hier nog een uurtje mee te pakken. Nadat wij onze medereizigers bij het Pima museum hadden opgehaald kwamen er nog twee EC-130H’s van 55 W binnen. Uiteraard hebben wij deze nog even vastgelegd voordat wij naar Tucson IAP reden om daar de middagmissie van het 162 FW mee te pakken. Helaas konden we alleen de kisten in de landing fotograferen maar we hadden toch twee specials en vier Nederlandse F-16’s. De Irakezen vlogen helaas niet. Ook leuk was een UH-72A, gevolgd door een Singapore AH-64D in de landing. We stonden op een openbare weg in de landing maar ter hoogte van Raytheon. De bewakers vonden het nodig om onze papieren te controleren en alles vast te leggen. We mochten de openbare weg en nabije omgeving niet fotograferen… Nu was het aanbod van landende kisten toch al laag dus besloten wij maar te gaan. Omdat een aantal van ons voor het eerst bij het AMARG was besloten we tussen vijf en zes uur nog even om het AMARG te rijden en een paar foto’s te maken. Een leuke afsluiter van de dag. Er stond nog een lange rit naar Yuma op het programma. Onderweg nog hapje gegeten en aan einde van de avond in ons hotel in Yuma aangekomen. Het was bijna vrijdag….
Het hotel was dicht in de buurt van ons reisdoel van deze vrijdag 22 september: Yuma MCAS. Er was vooraf een optie om alleen Yuma te doen of combinatie Yuma en El Centro. We wisten niet wat wij moesten verwachten. Veel bezoekende kisten waren de afgelopen dagen binnengekomen voor een grote oefening. Het was weer strak blauw en lekker warm en we zijn dan ook snel in de landing gaan staan. Het vliegen begon rustig met een UC-12 maar al snel volgden er de F-5N’s van VMFT-401 ofwel de aggressors. De diversiteit vandaag was groot met diverse Herculessen (4), EA-6B Prowlers (2), F-5N’s, AV-8B’s, CH-53’s, MV-22 Ospreys, UH-1N, F/A-18’s en twee US Army MH-60M’s die vele missies vlogen en lekker laag binnenkwamen en weggingen. De piloten wisten waar we stonden! Ook leuk was een Mil Mi-24 die vanaf Yuma opereerde. Helaas was er geen serial op te zien en kwam deze via de verkeerde baan binnen. Omdat ze goed vlogen besloten we maar op Yuma te blijven en El Centro te laten voor wat het was. Tot zonsondergang zijn we op Yuma gebleven en daarna zijn we op weg gegaan richting San Diego. Het was erg druk op de weg. Al met al een heel geslaagde dag vandaag.
Op tijd eruit op zaterdag (23 september) om ons te melden op MCAS Miramar. We konden met onze perskaart al snel het veld op en dichtbij parkeren, maar daarna moesten we tot acht uur wachten om het veld op te kunnen. Na paspoortcontrole mochten we het veld op. Al snel de vele kisten proberen te fotograferen zonder mensen. Bij veel kisten lukte dit aardig. Rond tien uur hadden wij ons weer verzameld om verdere plannen te maken. Die nieuwe plannen werden aardig gedwarsboomd door de politie. Zij vonden dat een aantal van ons zich niet volgens het protocol had gedragen tijdens het fotograferen. De exacte redenen wilde men ons niet vertellen. We moesten overstappen op Plan B, dat bestond uit het bezoeken van het museum op Gillespie Air Field en daarna het mooie museum op March JRB.
Omdat we de static op Miramar al hadden en na gisteren weinig zin hadden om naar dit veld terug te gaan op zondag 24 september besloten we de USS Midway in San Diego te bezoeken. Ook dit bezoek ging weer onder een stralende zon. Omdat we weer op tijd waren konden we nog leuke foto’s maken voordat er vele Aziatische bezoekers het vliegdek bevolkten. In de haven lagen nog twee carriers; de USS Carl Vinson en USS Theodore Roosevelt. Na dit bezoek zijn we naar een klein museum ‘Western Museum of Flight’ op Torrance MAP gegaan, in de buurt van Los Angeles. Helaas was het museum al gesloten maar een aantal kisten kun je ook buiten het veld zien en zelfs fotograferen. Een YF-17 en YF-23 zijn wel de hoogtepunten van de verzameling. Voor velen hun eerste YF-23. We hadden nog genoeg tijd over om op Los Angeles te gaan spotten. Onderweg kregen we een tip van een Duitse spotter die al te plaatse was. Bij een restaurant in de landing konden we nog een 1,5 uur genieten van landende kisten en een aantal preserved kisten. Helaas waren er slechts drie kisten origineel, de rest bestond uit replica’s. Toen de zon al lekker begon te zakken besloten we maar naar het vliegveld te rijden en onze auto’s in te gaan leveren. Na het inchecken wachtten we op onze vlucht naar Heathrow. Leuk was het feit dat wij met een A380 van British Airways terug vlogen naar Heathrow. Voor de meesten de groep een nieuwe ervaring erbij.
Na een rustige vlucht op tijd aangekomen op Heathrow (op maandag 25 september inmiddels) en van daaruit naar Schiphol. Rond acht uur ’s avonds op Schiphol aangekomen en nadat alle koffers weer compleet waren afscheid genomen en naar huis. Iedereen kon terugzien op een geslaagde trip.
