Op dinsdag 25 juni ging de groep naar de hoofdingang om onze gastvrije gastheren voor de dag te ontmoeten. Na een eenvoudige check-in ontvingen we onze badges en stapten we in de bus naar onze plek voor de ochtend. We werden naast het grote Anatolian Eagle-platform en de belangrijkste taxibaan gepositioneerd, een schitterende plek met veel mogelijkheden. Het beton was gevuld met Amerikaanse F-15E’s, Italiaanse AMX’s, Jordaanse F-16’s, Pakistaanse JF-17’s en veel Turkse F-16’s, een geweldig uitzicht waar we beide dagen van konden genieten. Halverwege de ochtend starten veel fighters op en taxieden mooi aan ons voorbij op weg naar de baan. Op de taxibaan stopten de meeste vliegtuigen om nog meer mogelijkheden voor gave foto’s te bieden. Door de canopy of speedbrake te openen of om even in een mooie hoek te stoppen kwamen er nog meer mogelijkheden voor foto’s met een iets andere hoek. Hier hadden de heren en dames piloteurs goed over nagedacht.
De start was vanaf de verste startbaan, een beetje te ver weg voor foto’s vanwege de heathaze. De landing was ook op die baan, maar alle toestellen kwamen voorbij taxiën en toonden ons de andere kant van hun vliegtuig. Dit was vooral leuk bij de Turkse F-16’s omdat ze verschillende markeringen aan beide zijden van de staart hebben. De lunch genoten we langs het platform en daarna werden we verplaatst naar de zuidwestkant van de landingsbaan, met de zon in de rug. De middagmissie was niet gerelateerd aan Anatolian Eagle en het leek erop dat er speciaal voor ons werd gevlogen. De deelnemers vlogen voorbij in verschillende formaties en gaven een extra showtje tijdens het opstijgen en landen.
Hierna was het Phantom-tijd, de zes highlights voor velen bevonden zich op het platform aan de noordwestelijke kant van de basis. De speciaal gemarkeerde F-4 werd in een perfecte positie gesleept en werd ook gebruikt als achtergrond voor de groepsfoto. Toen het tijd was om de basis te verlaten na een lange dag vertoonde de klok iets na 19.00 uur.
