Thailand 2020
In 2020 werd het jaar, wederom, geopend met een 4Aviation tour naar Thailand. Begin januari 2020 reisden we voor de vierde keer naar het land om wat van de activiteiten in het kader National Children’s Day/Wan Dek bij te wonen. Tijdens de week voorafgaand aan dit evenement bezochten we ook een aantal andere locaties.
Additionele foto; Koos Heemskerk (F-5)
In de afgelopen jaren begint het 4Aviation jaar met een tour naar Thailand. Zo ook in 2020, toen de groep elkaar op zaterdag 4 januari ontmoette als Schiphol. We hadden vooraf alle deelnemers geraadpleegd die vanuit Amsterdam met ons reisden over de vluchten die we van plan waren te nemen. Omdat Jordanian een interessant tarief bood, namen we hun vlucht van Amsterdam naar Amman en gingen vervolgens verder naar Bangkok. Om de lange tussenstop te compenseren (daarom hebben we iedereen geraadpleegd die al geboekt had) ontvingen de deelnemers een gedeeltelijke terugbetaling. Na een lange reis (de tussenstop in Amman was inderdaad lang) kwamen we op zondag (5 januari) in de middag aan in Bangkok. Op de luchthaven ontmoetten we de meerderheid van de andere deelnemers die eerder op de dag waren ingevlogen of die al in Thailand waren. Vanwege de groepsgrootte (10 in totaal) hebben we deze keer gekozen voor lokaal vervoer met chauffeur, in plaats van twee auto’s te huren. Dit betekende dat we op de luchthaven werden opgewacht door een taxichauffeur die ons naar ons hotel voor de komende twee nachten bracht. Hier was de laatste deelnemer al ingecheckt. Die avond werden de eerste maaltijd en drankjes genoten in het restaurant naast het hotel. Dit was een echte aanrader (setting en eten), en we zijn er dan ook meerdere keren teruggekeerd.
Op maandag (6 januari) verlieten we het hotel om 6 uur. Geen ontbijt van het hotel op dit moment van de dag, maar met diverse 7-11’s in de buurt werd dat probleem gemakkelijk aangepakt. De taxi arriveerde op tijd en we reden naar Kamphaeng Saen, een Royal Thai Air Force trainingsbasis. Bij aankomst gingen we meteen door naar de hoofdingang om te proberen ter plaatse toegang tot het veld te regelen. In de hoop dat een Thaise sprekende taxichauffeur ons zou helpen, hoopten we op toestemming (zoals in 2013). Helaas was dit niet het geval, maar we mochten de poortwachters wel fotograferen. We gingen toen naar de approach waar we de vele CT/4’s die vlogen en twee PC-9’s konden fotograferen. De volgende stop voor vandaag was de army basis in Kanchanaburi. Net als bij eerdere bezoeken het geval was, mochten we de twee aanwezige helikopters fotograferen. Nadat we de tijd hadden genomen om de verschillende wrecks & relics in de buurt van deze plek vast te leggen, brachten we een bezoek aan de “Bridge over the River Kwai”, waar een Duitse Alouette 2 in de buurt preserved is. Tegen die tijd was het tijd om terug te keren naar Bangkok en ons inmiddels vertrouwde restaurant.
Op dinsdag 7 januari namen we een vroege Air Asia-vlucht naar Chiang Mai. Bij aankomst werden we opgewacht door de dame die ons naar het Tango Squadron zou brengen. Het vooraf afgesproken bezoek verliep volgens plan, waardoor we alle vliegtuigen vast konden leggen die ze bezitten en bewaren in Chiang Mai. Bijna alle vliegtuigen staan binnen, maar een flink aantal kan nog steeds redelijk worden vastgelegd. De toestellen onder de hardened shelters (T-28´s, OV-10´s, T-33, enz.) zijn lastiger. Na hen te bedanken zijn we in de taxi gesprongen die al op ons wachtte. De taxichauffeur had een gemakkelijke middag omdat we hem vroegen ons naar de landing te brengen, waar we een paar uur bleven. Er werd veel civiel verkeer gezien, maar helaas geen L-39’s. Voor diegenen die alleen geïnteresseerd waren in militair spul, werd de dag gered door drie helikopters (army en politie) die eind van de middag landden. We checkten in bij ons hotel en vroegen de taxichauffeur om voor ons een leuk restaurant in de buurt te vinden (wat hij natuurlijk deed).
Woensdag (8 januari) begon met een korte vertraging. Na het ontbijt zaten we te wachten op onze taxi maar hij kwam niet op tijd. Hem bellen werkte niet en zijn baas vertelde ons ” driver probably still asleep “. Een Uber werd ingeschakeld om dit op te lossen en toen onze eigen taxi uiteindelijk verscheen, probeerde de chauffeur ons te overtuigen dat zijn auto een accuprobleem had. We gingen eerst naar onze favoriete positie op de eerste verdieping van een gebouw in de buurt (met veel schaduw). Daar waren we erg blij om een L-39 te zien taxiën en opstijgen. Het deed een rehearsal voor zijn display tijdens Wan Dek op zaterdag. Een H225M Caracal deed hetzelfde. We hoopten toen op meer L-39’s, maar in plaats daarvan kwam de Royal Thai Navy opdagen. Na een Navy ERJ135LR, en nadat we naar onze positie van dinsdag waren verhuisd (de zon volgend), zagen we een S-70B, een MH-60S en een S-76 binnenkomen. Aan het einde van de middag bracht de taxi ons weer naar de passagiersterminal voor onze vlucht terug naar Bangkok en ons hotel in de buurt van Don Mueang. De gemiddelde temperaturen in Thailand zorgden ervoor dat de drankjes die we die avond genoten erg goed smaakten.
De repetities voor National Children’s Day/Wan Dek in Don Mueang waren gepland op donderdag 9 januari. We kwamen aan op de plek waar we op tijd wilden zijn voor de eerste “display”. Dit was een F-16 die ’s ochtends om 08.15 uur een een high-speed pass deed. De F-16 werd gevolgd door drie UA-23A’s en een dogfight door twee F-16’s met een T-50 (maar deze waren te ver weg voor fatsoenlijke foto’s). Na de komst van drie RTAF Gripens gingen we naar het zeer indrukwekkende Royal Thai Air Force museum op de vliegbasis. Na een paar uur daar te hebben doorgebracht, gingen we weer naar de approach (een andere locatie vanwege de zon). De rest van de middag werd daar doorgebracht. We zagen één van de Gripens zijn rehearsal vliegen en een army ERJ135 arriveerde. Anders dan dat kwam er niets militairs binnen terwijl wij er waren. Al met al was de dag een beetje slap, zeker omdat we hadden gehoopt op meer locals die voor ons zouden vliegen.
Ons schema voor vrijdag (10 januari) voorzag in een start bij de KASET en MNRE heliport van Khlong Luang. Omdat we daar een paar keer zonder problemen hadden mogen fotograferen, waren we verrast om een ’nee’ te krijgen bij de poort. Een beetje een teleurstelling, maar ze waren niet van plan hun mening te veranderen. Na een paar wrecks & relics gingen we weer naar Don Mueang voor landingsplaatjes. Na het fotograferen van een BT-67 en een KASET C212 kwam de politie opdagen (voor de tweede keer, 20 minuten eerder wensten twee politieagenten ons het beste nadat we ze hadden verteld wat we daar aan het doen waren). De ietwat fanatieke “baas” vertelde ons nu dat we geen foto’s konden maken. Hoewel we kilometers verwijderd waren van het eigenlijke vliegveld en eigenlijk gewoon “ergens in Thailand” stonden, stond hij erop dat we moesten stoppen met het nemen van foto’s. Natuurlijk landde de F-5 voor de static terwijl de politie daar was. Blijkbaar reageerden we niet op de manier waarop hij dat wilde, en hij besloot dat we allemaal (bijna allemaal, één persoon was in het museum en twee waren op een andere plek gaan staan) mee naar het politiebureau moesten komen. Dus gingen we naar het politiebureau achter in een politie-pick-up en een taxi. Op het politiebureau vertrok onze “Ik wil een promotie” chef en werden we door andere mensen behandeld. Het eerste wat ze zeiden, was dat we ons geen zorgen hoefden te maken en dat we niets verkeerd hadden gedaan. Om een lang verhaal kort te maken; er werden mugshots gemaakt, we kregen te horen dat de beveiliging extra strak was vanwege de “VS-Iran”-situatie en werden teruggebracht naar de approach. Dit heeft natuurlijk allemaal heel wat tijd gekost en we kwamen erachter dat we een aantal interessante vliegtuigen hadden gemist die geland waren terwijl we weg waren. We besloten niet langer te blijven en probeerden zonder succes toestemming te krijgen om de army basis in Bang Khen binnen te komen. Het beste alternatief voor de rest van de middag was om naar het Jesada-museum te gaan. Dus dat deden we. Het verkeer in Bangkok zorgde ervoor dat het bezoek de rest van de dag duurde. ’s Avonds concludeerden we dat ons “strijdplan” voor de zaterdag móest werken, om de zaterdag tot de meest succesvolle dag van de tour te maken.
Zaterdag 11 januari was de eigenlijke dag van Wan Dek (National Children’s Day). We begonnen vroeg en verlieten het hotel om 06.00 uur. We gebruikten vandaag twee auto’s met chauffeurs, omdat we meer ruimte nodig hadden en al onze bagage bij ons hadden. De eerste stop was Don Mueang, slechts een paar kilometer verderop. We gingen vanaf 07.00 uur samen met de allereerste bezoekers het veld op. We waren mooi op tijd binnen en konden een goede plek vinden voor de vliegshow. Een politie CN235 vertrok als een extra, voordat de drie UA-23’s vertrokken. De show begon met de high/speed pass van een F-16, gevolgd door de drie Peacemakers. Daarna was het tijd voor het dogfight tussen de T-50 en twee F-16´s. Na een SAR-demo van een H225M landden de T-50 en de twee F-16’s. Alle werden mooi voor ons geparkeerd. Dit alles resulteerde in een aantal zeer gave opnames! Het eerste bezoek van vandaag was een succes. We haastten ons toen zo snel als we konden terug in de taxi’s en gingen op weg naar Lop Buri. We hebben daar eerst de army basis bezocht (Lop Buri – Sa Pran Nak). We kwamen op tijd aan en de zes helikopters waaruit de static bestond (zes verschillende types) waren er nog en hadden gepland om om 13.00 uur op te stijgen. Daarom hebben we eerst het interessante army museum bezocht voordat we ons positioneerden voor het opstijgen van de helikopters. Dit ging volgens plan. Het tweede bezoek van vandaag was een succes. De derde en laatste stop was op de luchtmachtbasis in Lop Buri (Koke Kathiem). Ook hier konden we verschillende choppers en een CT/4 en DA-42 vastleggen, naast verschillende wrecks & relics. Omdat het evenement bijna ten einde was, begonnen ze het terrein op te ruimen, wat ons hielp goede opnames te maken zonder lintjes en mensen. Het derde bezoek van vandaag was een succes.
Tegen die tijd was het al tijd om afscheid te nemen van drie deelnemers. Deze dries zaten in de andere auto en moesten allemaal terug naar de stad Bangkok, in plaats van naar het vliegveld. De rest werd naar de internationale luchthaven gebracht voor de terugreis (weer via Amman). De tour eindigde officieel op zondag 12 januari met de aankomst van een Royal Jordanian airbus op Amsterdam-Schiphol. Hiermee kwam ook een einde aan ons vierde bezoek aan Thailand. Al met al was de tour interessant, maar een beetje teleurstellend als we eerlijk te zijn. Gebaseerd op eerdere bezoeken, hadden we hogere verwachtingen. De positieve kant was echter dat het een tour was in zeer goed gezelschap!
