Taiwan & Japan 2018
Voor het tweede achtereenvolgende jaar organiseerden we een reis naar twee prachtige Aziatische landen met een grote verscheidenheid aan vliegtuigen.
De tweede reis naar Japan en Okinawa begon op zaterdag 1 december 2018 met de samenkomst van een kleine groep van 5 enthousiastelingen op Schiphol. Eén deelnemer moest helaas op het laatste moment annuleren en de laatste zou zich in Taipei bij de groep voegen. China Airlines zorgde voor een Airbus A350 voor onze vlucht naar Taipei.
De aankomst in Taipei was op zondag 2 december, heel vroeg. Het passeren van de immigratie-officials kostte wat tijd, maar uiteindelijk konden we toch wat Taiwanese dollars pinnen voor de komende dagen. Onze laatste deelnemer was ook uit Parijs aangekomen en we werden opgehaald door een vertegenwoordiger van het autoverhuurbedrijf. Na het inspecteren van het busje gingen we op weg! Het eerste doelwit was een bewaard gebleven F-5E. Het hele land heeft talloze wrecks & relics en wanneer we dicht bij één daarvan (of twee of meer) waren, probeerden we ze te bezoeken. We bezochten er nog een paar voordat we bij de Songshan arriveerden. We brachten er een paar uur door, zowel in het café als in de approach en genoten van de start van de regerings-737 en twee C-130’s die het veld bezochten bezoek. Verder veel civiel verkeer en heel veel dagjesmensen die kwamen kijken en foto’s maken. Daarna even aan Taipei 101 voorbij gereden gevolgd door nog een paar wrecks & relics voordat we uiteindelijk in Hualien arriveerden. Tijd om wat te slapen!
Maandag 3 december zijn we vroeg opgestaan, zoals altijd, en na het ontbijt reden we richting Hualien Air Base. De zon scheen fel en de lucht was blauw, volgens de voorspelling! We wisten niet op welke runway in gebruik was, dus belandden op het strand en zagen de eerste F-16’s opstijgen vanaf de andere kant. Take-off shots ‘done’. Omdat sommige F-16’s en de (R)F-5’s tijdens het opstijgen niet laag genoeg bleven, reden we al snel naar de andere kant van het veld voor landingsplaatjes. We hebben gedurende de dag genoten van de sights and sounds van ongeveer 20 F-16’s en 2 F-5’s (één RF-5E, één F-5F), het gezelschap van Britse enthousiastelingen en de ervaring om te worden gevraagd te vertrekken vanaf de Carrefour-parkeerplaats (zoals verwacht). Al met al een geweldige start van de reis. Later op de dag reden we langs de oostkust van het eiland richting Taitung. We brachten de nacht door in een hotel dat zeer gunstig gelegen is voor de lokale luchtmachtbasis.
Omdat we al zo dicht bij de bestemming waren en we het ontbijt ter plekke geserveerd kregen, genoten we van een zeer goed begin van de dinsdag (4 december). Al bakkend in de zon duurde het niet lang voordat de eerste F-5E naar het begin van de baan taxiede, gewoon om te wachten op meer soortgenoten om zich bij hem te voegen voordat ze opstegen. Dit proces herhaalde zich een aantal uren, met veel F-5E’s en F-5F’s, grijze, bruin/groene en zilverkleurige, die opstegen en landden op Taitung Air Base. We hebben ze allemaal vastgelegd. De bezoekende Fokker 50 en een rescue S-70 completeerden het plaatje. Na de lunchpauze verhuisden we naar approach (meebewegend met de stand positie van de zon’, maar moesten na enige tijd concluderen dat het leek alsof ze de lunchpauze tot eind van de dag verlengd hadden. Omdat er op korte termijn niets leek te gebeuren en erg blij met de resultaten in de ochtend reden we richting Kaohsiung voor de volgende overnachting.
De volgende ochtend (woensdag 5 december) koersten we naar de juiste plek in Tainan. Al zoekend naar de perfect plek op de zeer smalle weggetjes verloren we ongeveer 10 minuten en wisten we een paar F-CK-1’s te missen die al vroeg binnenkwamen. Maar, na onze aankomst, en terwijl we weer genoten van de zon en de blauwe hemel, kwamen er nog voldoende andere exemplaren terug. Na een tijdje kwam de beveiliging om ons te controleren. Geen problemen, maar ze beloofden om bij ons te blijven terwijl wij er waren. Na met hen gesproken te hebben, wisten ze al snel dat we van plan waren om in de middag naar Chiayi te verhuizen. Tegen de tijd dat we op het punt stonden te vertrekken vertelden ze ons dat ze ons naar Chiayi zouden volgen. Bij Chiayi werden ze afgelost door lokale security mensen, die ons de rest van de middag zouden monitoren. Nogmaals, geen probleem. De vliegactiviteiten in de middag waren iets te beperkt, maar we slaagden erin om enkele F-16’s en onze eerste Army-helikopter vast te leggen. Wetende dat we deze basis volgende week nog een keer konden proberen, reden we terug naar Kaohsiung, onderweg nog wat wrecks & relics mee te pikken, om de nacht door te brengen en te genieten van een goede avondmaaltijd.
Op donderdag 6 december wilden we de activiteiten van de Air Force Academy in Gangshan zien. Hebben we het geweldige weer al genoemd? Vandaag opnieuw! Eigenlijk was de temperatuur zo hoog dat we blij waren dat er schaduw was in de approach van Gangshan. In de uren dat we in de landing stonden hebben tientallen toestellen, zowel AT-3 als T-34’s, hun ding gedaan. Wat een actief veld is dit! Met donderdagmiddag bestempeld als een `ze-vliegen-niet-moment’ in Taiwan, bezochten we het lokale ROCAF-museum. Een zeer interessant museum, maar het is jammer dat het zo moeilijk is om goede foto’s te maken van veel van de vliegtuigen. Op weg naar buiten van het museum zagen we de T-34’s weer vliegen. Dus gingen we nog een tijdje terug naar de approach. Dat bezoek genereerde meer foto’s, maar dan van de andere kant omdat de zon over de baan was gegaan sinds we vertrokken. Onze volgende stop was een hotel in het centrum van Taichung, waar we incheckten voor de komende twee nachten.
We mikten op twee velden voor vrijdag (7 december); Hsinchu en CCK. Het eerste was Hsinchu. Vandaag zagen we de eerste Taiwanese bewolking. Niet veel, maar net genoeg om een interessante achtergrond te vormen voor de vele Mirage 2000-foto’s die we bij Hsinchu maakten. Naast de Mirage 2000s hadden we een calibrator Beech 1900 die voorbij kwam, wat een leuke toevoeging was aan de verzameling van verschillende types die we hebben gezien. In de middag verhuisden we naar Ching Chuan Kang (of CCK of Ching Chan-Kang of Taichung). Tegen de tijd dat we daar aankwamen was de lucht weer helemaal helder geworden en we genoten van de activiteiten op vrijdagmiddag. Interessant was ook een testvlucht van een gemodificeerde F-16B (aangepast met het V/Viper-pakket). Toen we dachten dat het bijna tijd was om te vertrekken werden we verrast door nog eens zes Ching Kuo’s die terugkwamen in prachtig golden hour zonlicht. Wederom een succesvolle dag in Taiwan dat werd gevierd met een goede maaltijd en een paar drankjes.
Zaterdag 8 december begon zoals de andere dagen; op tijd opstaan, concluderen dat de lucht blauw was, ontbijten en op weg gaan naar een ROCAF-basis. Aangezien Taiwan zijn militaire vliegtuigen ook op zaterdag(ochtend) laat vliegen, zijn we teruggegaan naar CCK voor meer F-CK-1-opnames. En dat is wat we hebben gekregen. Tegen het einde van de ochtend was het tijd om verder naar het noorden te rijden, richting Taipei-Taoyuan Airport. Later die dag namen we een vlucht van China Airlines naar Naha (Okinawa, Japan) en kwamen daar rond 7.45 uur in de avond aan. Twee taxi’s brachten ons naar ons hotel voor de komende vier nachten.
Op zondag (9 december) wilden we Naha Air Show bezoeken. Dit betekende dat we de dag weer vroeg begonnen en de taxi naar de hoofdingang van de basis pakten. Het weer was niet zo goed als in Taiwan, maar dat was voorspeld. De voorspelling gaf een aantal dagen met veel bewolking en periodes met regen aan. Het was vandaag bewolkt, met niet veel regen. De show bood veel interessante fotomomenten, vooral omdat veel van de verschillende vliegtuigtypes die op Naha zijn gestationeerd, konden worden gefotografeerd. De wolken verhinderde Blue Impulse om hun volledige show uit te voeren helaas. Aan het einde van de dag haalden we onze huurauto op voor de resterende dagen op het eiland en reden terug naar ons hotel.
Maandagochtend (10 december) bracht ons naar de vliegbasis van Kadena. Helaas bleek de weersvoorspelling behoorlijk accuraat; het weer was slecht (bewolkt, regenachtig, donker). Door de weersomstandigheden konden we de hele dag in het café blijven, dus hoefden niet in de regen te staan en hadden geen last van tegenlicht. Ondanks het weer hadden we een interessante dag. Kadena heeft een breed scala aan zeer interessante vliegtuigen opgeleverd; EP-3, P-3C met Littoral Surveillance Radar System (LSRS), RAAF P-8, RC-135, HH C-17, KC-135´s, P-8´en, etc. Echter, slechts twee F-15’s, wat natuurlijk teleurstellend was.
Dinsdag 11 december was het weer een beetje beter. We begonnen vanaf het dak van de civiele terminal Naha Airport/Air Base. De JASDF- en JMSDF-units waren actief en we genoten van de mogelijkheden vanaf het terras. Terwijl de zon zich langzaam naar de andere kant van de landingsbaan bewoog, besloten we wat tijd door te brengen in de buurt van MCAS Futenma. Niet de gemakkelijkste plaats voor foto´s (choppers zijn altijd lastig) maar we hadden toch het geluk om een paar USMC-choppers mee te pakken en zagen een UC-35 landen, evenals twee USMC Hornets. Daarna gingen we terug naar Naha voor wat extra foto’s van de andere kant van de baan.
We keerden op woensdag (12 december) weer terug naar Kadena AB. Nog een dag met niet het allerbeste weer. Na regelmatig naar de prognose gekeken te hebben, waren we echter niet verrast. We brachten de ochtend weer door in het café en konden een extra aantal interessante kisten fotograferen. Rond de middag verhuisden we weer naar Naha, waar ze de andere baanrichting gebruikten. Dit gaf weer nieuwe mogelijkheden (voor F-15’s, T-4’s, E-2 en C-2). Tegen het einde van de middag hebben we de auto ingeleverd en zijn we ingecheckt voor onze vlucht terug naar Taiwan. Een China Airlines Boeing 747 (die zijn er tegenwoordig niet veel meer) bracht ons naar Taipei, waar we rond 21.30 uur landden. De paspoortcontrole ging een stuk sneller dan vorige keer en ook de jongens van de huurauto waren snel. Dat betekende dat we uiteindelijk toch op een redelijk schappelijk tijdstip in ons hotel zijn beland.
Donderdag 13 december was de eerste ‘reserve dag’ in Taiwan. We hadden de tour zo gepland dat we terug konden gaan naar de bases die tijdens de eerste week in Taiwan niet zoveel opleverden als we hadden verwacht. Het eerste veld was Chiayi, omdat er de vorige week maar een paar F-16’s vlogen. Ons plan werkte; dit keer hadden we elf F-16’s, waarvan twee met speciale gekleurde staarten. Ook zagen we wat bezoekende vliegtuigen en de lokale helikopters (zoals op vele bases). Omdat het een donderdag was, verwachtten we niet veel verkeer in de middag en vertrokken toen de lunch was begonnen. Op weg naar ons hotel in Kaohsiung waren we dan ook verrast dat er bij Tainan Ching Kuo’s aan het vliegen waren. We brachten daarom een tijdje door in de landing om daar nog wat extra foto´s te maken. Daarna vonden toen een (sinds kort) preserved S-2T Tracker, die de dag completeerde.
Voor vrijdag (14 december) waren we van plan om naar Pingtung te gaan. Omdat alle andere fightervelden ons al ‘genoeg’ hadden gebracht, besloten we te proberen twee ontbrekende vliegtuigtypes te scoren; E-2 Hawkeye en P-3 Orion. Beide zijn te vinden op Pingtung, naast de C-130’s. Het heeft even geduurd, maar lokale contacten lieten weten dat we moesten wachten. Uiteindelijk hebben we beide types kunnen fotograferen. Trouwens; het was weer zonnig, de hele tijd tijdens ons tweede verblijf in Taiwan. Heel blij met de uitkomst besloten we om ons geluk bij Gueiren te beproeven. Gueiren is een helikopterbasis van de army. Omdat de army niet zo gastvrij is voor fotografen, hebben we besloten om niet te lang te blijven en te vertrekken na het maken van wat geweldige namiddagshots van sommige AH-1W Cobra’s. Daarna reden we naar het noorden om onze laatste hotel van de tour in Hsinchu op te zoeken.
We hadden een tweede kans op Hsinchu op zaterdag 15 december. Naast het fotograferen van veertien Mirage 2000’s hebben we daar ook een aantal vrienden ontmoet. Er is toch geen betere manier om een zaterdagochtend door te brengen? Daarna hadden we genoeg tijd om nog een keer naar Songshan te gaan en te kijken of we nog meer konden zien dan we al hadden gezien. Dat bezoek bracht niet heel veel, behalve een relaxte viewing area en een zeer mooie zonsondergang.
Toen was het tijd om onze auto in te leveren en aan boord te gaan van onze KLM 777 die ons naar Amsterdam zou brengen. We hadden de tijd om terug te kijken op een geweldige tour die ons fantastisch weer in Taiwan en heel veel zeer interessante vliegtuigen in zowel Taiwan als in Okinawa heeft gebracht. We stegen net na middernacht (zondag 16 december) op.
