Jordanië 2015
Een verslag van een bezoek van onze groep aan de gastvrije Jordaanse Luchtmacht in november 2015. Na lange onderhandelingen waren we welkom op alle bases waar we weinig restricties hadden.
Al jaren was 4Aviation bezig met het organiseren van een reis naar Jordanië. In oktober 2015 kregen we eindelijk een seintje dat we in november van harte welkom waren om alle bases te bezoeken. Vanaf dat moment verliep de communicatie met het hoofdkwartier van de luchtmacht in Amman voorspoedig. Gezien het feit dat we met een heel kort schema te maken hadden verliep de boekingsprocedure voor de 15 deelnemers iets anders dan normaal. De groep stond op zaterdag 21 november 2015 klaar op Schiphol voor de reis via London naar Amman. Daar stond de bus ons al op te wachten om ons naar het hotel te brengen.
Zondag is een normale werkdag in deze regio van de wereld. Op de planning (zondag 22 november) stond As Shaheed Muwaffaq al Salti AB, bij vele beter bekend als Al Azraq. Op dit F-16 veld staat ook een coalitie van landen die vanaf hier operaties tegen IS/Daesh uitvoeren boven Irak en Syrië. Anders dan dat je in het Midden-Oosten zou verwachten was het een bewolkte dag en kwam de regen regelmatig met bakken uit de hemel. Toegang tot het vliegveld was soepel en eerst was er een kopje thee en een gesprek met de basiscommandant. Daar werden we op de hoogte gebracht van de “Do’s & Don’ts” tijdens ons bezoek. Allemaal heel redelijk gezien het feit dat je op een vliegbasis in oorlogstijd bevindt. Maar hierdoor, en het uitermate slechte weer, was het bezoek niet erg succesvol voor de fotografen. We mochten bij een paar F-16’s die onder ‘sunsheds’ geparkeerd stonden. Teleurgesteld vertrokken we daardoor richting Amman. Een ervaring rijker, maar heel spijtig dat we dit niet op een goede manier hebben kunnen vastleggen. Echter niet getreurd, er werd snel geschakeld en contact opgenomen met het HQ in Amman. We zouden langs de vrij nieuwe basis King Abdulah II komen en verzochten een ingelast bezoekje aldaar. Geen probleem was het antwoord waar we op hoopten, en kregen. Het was nog steeds bewolkt, maar we kregen een uitgebreide briefing en rondleiding over de AH-1 platformen en hangaars. Uitermate tevreden vertrokken we richting het hotel en een heerlijke maaltijd in een lokaal restaurant.
Op dag 3 van de reis, het was ondertussen maandag 23 november, stond Mafraq op het programma. Deze trainingsbases ligt op slecht enkele kilometers van de Syrische grens en heeft de laatste jaren enkele flinke veranderingen ondergaan. De Bulldogs hebben plaats gemaakt voor Slingsby T67’s, die op hun beurt weer aan vervanging toe zijn. De Hughes H500 helikopters zijn vervangen door acht gloednieuwe Robinson R44’s. Een heel nieuw instructeur squadron is opgericht met gele Slingsby’s en enkele Eurocopter AS350’s. 11 squadron is nog steeds actief met de CASA 101, maar die worden vanaf begin 2017 vervangen door Pilatus PC-9’s. De ontvangst was weer met thee en een gesprek met de commandant. Daarna bezochten we elk squadron. Allereerst 11Sqn waarbij we getuige waren van het opstarten en uittaxiën van verschillende CASA’s. Dit konden we gadeslaan vanaf de grond en bovenop verschillende shelters. Daarna snel naar de kop van de baan om de take-off, touch-and-goes en landing vast te leggen. Daarna een bezoek aan 4Sqn met hun Fireflies en 5Sqn voor de nieuwe Robinsons. Geen strobreed werd ons in de weg gelegd, het weer was perfect en dus werd aan het einde van de middag met een brede glimlach op onze gezichten afscheid genomen van onze begeleiders.
Dinsdag (24 november), dag 4. Om 11 uur stond een interview met de commandant van de luchtmacht op het programma op het HQ op Amman Marka. In dit openhartige gesprek vertelde deze in detail over alle huidige operaties en alle plannen voor de nabije toekomst. Daarna een uitgebreide rondleiding over alle platformen met weinig restricties op het gebied van fotografie. Bezocht werd 3Sqn, de transporteenheid van de Jordaanse luchtmacht, 7Sqn met Super Puma’s, 8Sqn met een bonte verzameling aan S-70/H-60 Black Hawks, 14Sqn met de EC635T1, die bijna uit dienst genomen gaat worden en 15Sqn met de multifunctionele Ce208 Caravan. Nog een laatste bezoek bij de politie eenheid, waar nog een EC135 naar buiten gesleept voor het beste plaatje.
Dag 5, woensdag 25 november, was een hoogtepunt voor velen. Het was een beetje onduidelijk of de F-5 nog operationeel in dienst was. We kregen te horen dat het vliegveld Al Jafr leeg was en alle F-5’s nu geconcentreerd waren op Prince Hassan AB, H-5. Geen betere reden dan deze om H-5 vandaag te bezoeken. Onze buschauffeur was nog niet helemaal wakker, waardoor we eerst het vliegveld H-4 met een bezoek je aan de poort vereerden. Op het veld was wel enige activiteit te bespeuren. Een detachement van AH-1, UH-60 en Ce208’en is hier nu bijna altijd te vinden voor het bewaken van de grenzen. Terug bij H-5 was de ontvangst wederom hartelijk. Tijdens de thee werd in detail besproken wat onze wensen waren voor de F-5 die speciaal voor ons ging vliegen. Eerst gingen we naar de F-5 lijn waarvan er nog acht opgelijnd stonden. Onze F-5 werd opgestart en taxiede langzaam achter de bus aan. Dit gaf ons genoeg tijd om bij de afcheckplaats op een shelter te klimmen en alles super vast te leggen. Daarna weer snel in de bus, achter de F-5 langs die ondertussen al op de baan opgelijnd was, om de take-off te aanschouwen. Daarna kwam het toestel nog vier keer langs, perfect voor fotografie. Omdat het weer op de eerste dag, bij Al Azraq, zo slecht was hadden we gevraagd of er deze dag niet een paar F-16’s voorbij zouden kunnen komen. En zo geschiedde, twee Vipers kwamen voorbij voor drie low approaches elk. Na de Vipers kwamen er twee Hawks die bemand waren door piloten van de Royal Jordanian Falcons voor verschillende passes. De aanwezigheid van Hawks bij de Jordaanse Luchtmacht was overigens een nieuwtje dat nog lang niet overal bekend was. Daarna nog een keer naar de F-5 en Hawk flightline voor een afsluitend kopje thee. It does not get any better than this!
Dag 6, donderdag (26 november), alweer de laatste volle dag van de tour. Deze was eigenlijk over omdat we ook Al Jafr in hadden gepland, maar ‘leeg’ bleek te zijn. Dankzij de flexibiliteit van het HQ in Amman konden we nog een keer een bezoek brengen aan King Abdullah II. De zon scheen nu volop en weer werden we met alle egards ontvangen. Welkomst thee, alle platformen, alle hangaars en een bezoek aan de toren. Er vlogen maar liefst zeven AH-1 Cobra’s die we op de grond en vanaf de verkeerstoren prachtig konden vastleggen. Een AT-802 vertrok met grote Mk82 bommen en kwam leeg terug. We hadden geen bezoek bij de Army special operations, maar konden alle types wel goed vastleggen. Tevens werd nog een bezoek gebracht aan 9 squadron, dat nu met verschillende UAV’s opereert. Wederom een bezoek volgens het boekje waarin niets te wensen over werd gelaten.
Na een laatste avond in de stad volgende een vroege thuisreis op vrijdagmorgen 27 november. Iedereen kwam met een grote glimlach op Schiphol aan.
