Japan 2019
In april 2019 bezocht een 4Aviation groep, bestaande uit 16 fotografen, Japan weer voor onze kenmerkende reis van twee weken door het land.
Voor de Japan-tour van april 2019, wisten we een groep van 16 mensen bij elkaar te brengen om deel te nemen. Op zaterdag 6 april 2019 waren 13 van hen op Amsterdam-Schiphol voor een rechtstreekse vlucht naar Tokyo-Narita met KLM. Na aankomst in Narita (zondag 7 april inmiddels) werden de normale taken afgehandeld; het ontmoeten van de andere deelnemers die zelfstandig naar Tokio waren gekomen, wat geld pinnen en de huurauto’s regelen. Volgens afspraak had het autoverhuurbedrijf onze trapjes (die daar in opslag staan) al klaar gezet en deze werden met de bagage in de auto’s geladen. We waren er klaar voor!
We moesten nog veel rijden vandaag, omdat we maandagochtend bij Misawa wilden beginnen. Dat rijden duurde het grootste deel van de middag en we stopten halverwege Funaoka om een beroemde ‘plek’ voor de kersenbloesem te bezoeken (net een weekje te vroeg om getuige te zijn van volle bloei). Aan het eind van de middag belandden we in ons hotel in Hachinohe. Na een goede maaltijd gingen we snel slapen.
Op maandagochtend (8 april) was de groep al vroeg op. Een snel ontbijt en vervolgens naar de marinebasis in Hachinohe om te zien hoe een Orion opsteeg voordat we naar Misawa gingen. Het weer was prima, maar het duurde enige tijd voordat de activiteit begon. Helaas vlogen de WW F-16’s vandaag niet, maar we zagen F-2’s (van Misawa en bezoekers van Tsuiki), F-35’s (de dag voordat de eerste crashte), E-2´s, CH-47´s, P- 8´s, enz., enz. We moesten twee keer verhuizen vanwege gewijzigd baangebruik, maar dat veroorzaakte niet echt een probleem. Nadat we hadden geconcludeerd dat we genoeg hadden gezien, reden we weer naar het zuiden en kwamen terecht in Ichinoseki.
Op 9 april, dinsdagochtend, hadden we weer een vroege start (geen optie om uit te slapen tijdens een Japan-tour). We hadden nog een uur of zo te gaan voordat we in Matsushima aankwamen. Het weer was weer goed, maar dat was niet de voorspelling voor de volgende dag. De weersvoorspelling voor woensdag was dramatisch en aangezien we woensdag naar Hyakuri wilden, besloten we ons bezoek aan Matsushima kort te houden en op dinsdagmiddag al naar Hyakuri te rijden. Bij Matsushima wachtten we tot de eerste wave met F-2B’s terugkwam en daarna vertrokken we.
De rit naar Hyakuri verliep soepel en we zijn op tijd bij Hyakuri aangekomen om verschillende take-offs en landingen van RF-4’s van 301 en F-4’s van 501Hikotai te fotograferen in nog steeds schitterend weer. We bleven tot de schemering voordat we naar het hotel gingen. Inmiddels hadden we drie bases bezocht zonder een enkele T-4 te zien vliegen. Het bleek dat het type grounded was vanwege een recente mishap.
Op woensdagochtend (10 april) naar buiten kijkend konden we bevestigen dat we een verstandige beslissing hadden genomen door Hyakuri al op dinsdagmiddag te bezoeken. De weersvoorspelling was spot on. Zwaar bewolkt, donker en constante regen… Verder kwamen we erachter dat er de avond ervoor een F-35 neer was gestort. Ondanks dit alles zijn we toch op de Hyakuri-torens beland. De huisbaas opende het kleine gebouwtje en stak de oliekachel voor ons aan. Naast wat slepen en taxiën tussen het platform en de QRA-sheds gebeurde er niets. We konden niet concluderen of dit het gevolg was van het slechte weer of de F-35 crash de avond ervoor. Na een paar uur hadden we er genoeg van en reden we naar Shimofusa, in de hoop op ander weer en wat Orion-activiteit. Eén Orion landde toen wij er waren en na een bezoek aan een paar wrecks & relics zijn we vandaag vrij vroeg in het hotel beland.
Omdat het weer voor donderdag 11 april goed was, hadden we ons plan voor donderdag een beetje aangepast. In plaats van ’s ochtends naar Iruma te gaan, besloten we om het ‘ s ochtends eerst nog een keer te proberen bij Hyakuri. Het weer was goed, maar de activiteit beperkte zich weer tot slepen en taxiën tussen het platform en de QRA-hangaars (mogelijk nog steeds als gevolg van de F-35-crash). Dit leverde overigens toch een aantal zeer mooie foto’s op! Concluderend dat de dingen waarschijnlijk niet snel zouden veranderen, reden we ’s middags naar Iruma. Ons bezoek daar was zeer de moeite waard! Veel activiteit, ondanks dat de T-4’s niet actief waren, met C-1’s, C-2, EC-1, U-4, U-125’s en YS-11.
Vrijdagmorgen (12 april) begon met een kort bezoek aan Shizuhama. Verschillende T-7’s stonden buiten, maar we hebben niet lang op activiteit gewacht, omdat we vandaag veel dingen op de planning hadden staan. De volgende stop was Hamamatsu. Alleen voor het museum, omdat de T-4’s grounded waren (wat we konden bevestigen door de blik op het lege platform en de gesloten hangars). Omdat het nog vrij vroeg op de dag was, hebben we voor Gifu gekozen, in de hoop de landing van de tweede wave van de dag te kunnen fotograferen. Dit lukte. Dit resulteerde in een F-15, een F-2B, een F-4EJ en de zilveren C-1. Een extraatje omdat we gepland hadden om Gifu alleen in de tweede week te bezoeken. De laatste basis voor vandaag was Komaki. We brachten er een paar uur door en de basis gaf ons waar we voor kwamen; C-130’s, KC-767’s en een HH-60. Na Komaki zijn we een paar uur naar het oosten gereden om in Himeji in een hotel te eindigen voor de nacht.
Zaterdag 13 april begon in prachtige zon en een bezoek (van buiten) aan het immense kasteel van Himeji. Gecombineerd met de Cherry Blossom was dit een geweldig gezicht! We gingen toen weer op weg en legden de 300 kilometer af naar MCAS Iwakuni. Hoewel een zaterdag, zagen we de landing van verschillende Hornets en twee KC-135’s en twee Hornets stegen op. Helaas opereerden ze van de verkeerde kant en dat beperkte de fotomogelijkheden. Na Iwakuni reden we naar ons hotel in de buurt van Hiroshima.
Op zondag (14 april) startten we de dag met een bezoek aan het indrukwekkende Hiroshima Peace Memorial Park. We slaan dit bezoek nooit over wanneer we in de buurt van Hiroshima zijn. Het park is gebouwd op een open veld dat is ontstaan door de explosie van de eerste nucleaire aanval in 1945. Na het park hebben we nog een kort bezoek gebracht aan MCAS Iwakuni en zijn daarna doorgegaan naar het eiland Kyushu Island in de middag. Ons hotel was gevestigd in Nakatsu.
Ready for action op maandagochtend (15 april) waren we erg blij om de knalblauwe lucht te zien tijdens de rit naar Tsuiki. Paniek sloeg een korte tijd toen we veel vrachtwagens en graafmachines op de basis zagen… gelukkig was dit alleen om een extra landingsbaan te creëren en was de basis nog gewoon open en actief. Heel actief eigenlijk. Beide Hikotais (6 en 8) stuurden verschillende F-2’s meerdere keren in de lucht. De baan die ze gebruikten, betekende dat de F-2’s na de landing richting de kademuur taxieden en nog steeds de dragchutes achter zich hadden. Al met al een zeer plezierige dag, met nog wat bezoekers ook. We verlieten het eiland Kyushu aan het einde van de dag en brachten de nacht door in Shimonoseki.
Het belangrijkste doel voor dinsdag 16 april was tijd doorbrengen bij MCAS Iwakuni. Dat betekende dat we niet lang wilden blijven op de twee trainingsbases in de ochtend (Ozuki, met de Navy T-5’s en Hofu, met Air Force T-7’s). Bij aankomst bij MCAS Iwakuni moesten we concluderen dat ze Runway 02 gebruikten, wat niet de voorkeur heeft. Mede doordat de voormalige Atsugi Carrier Air Wing thuis was (het is nu een Iwakuni Carrier Air Wing), was het extreem druk op het veld. Gedurende de tijd dat wij er waren, was er amper 5 minuten zonder activiteit. De Hornets vlogen veel (voornamelijk USNavy, de USMC stuurde er maar twee omhoog), de F-35’s waren erg actief, net als de Japanners (met Orions, US-2 en U-36). Voeg nog wat E-2’s, C-2’s, choppers en wat bezoekers toe en je hebt een erg leuke dag. Hadden ze de baanrichting nou maar net iets eerder veranderd. Zodra we vertrokken zagen we een paar F-35’s uit het noorden landen… ze deden het expres ;-) We moesten nog een flink stuk rijden voordat we bij ons hotel kwamen, strategisch gepositioneerd voor de volgende dag.
Woensdag (17 april) begonnen we weer vroeg. Geen verrassingen dus. We reden de laatste kilometers naar de army basis Akeno. Tijdens de paar uur die we daar doorbrachten waren we in staat om verschillende soorten helikopters vast te leggen die de JGDSF gebruikt; CH-47, UH-60, H-6, AH-1, UH-1, TH-480. Toen we op weg waren naar Gifu nadat we Akeno hadden verlaten, werden we door anderen geïnformeerd dat er op Gifu die dag erg weinig te beleven. Een snel overleg met de groep op een parkeerplaats aan de snelweg resulteerde in een wijziging van het plan. We besloten dezelfde dag door te rijden naar Komatsu om de volgende dag Gifu te bezoeken. Het kostte wat tijd om bij Komatsu te komen, maar de wijziging heeft zijn vruchten afgeworpen. We kwamen net op tijd aan om alle drie de units die nog middag nog te zien vliegen (inclusief de kleurrijke Hiko Kyodotai-exemplaren). Omdat we er in de namiddag waren, betekende dat ook dat we naar de plek konden waar de toestellen de baan opdraaien en landen zonder tegenlicht. Om bij ons hotel te komen, moesten we weer een stukje terugrijden, omdat we eigenlijk nog niet in Komatsu zouden zijn.
Op donderdagochtend 18 april zijn we teruggegaan naar Komatsu voor de ochtendwave. Helaas was er niet veel activiteit. Alleen 306Hikotai stuurde vier Eagles de lucht in. Mogelijk omdat er vandaag nachtvliegen gepland was. Omdat we Gifu nog wilden bezoeken, bleven we niet te lang hangen en gingen we op weg naar deze Japanse testbasis. We besloten om naar een plek langs de baan te gaan in plaats van de approach. We waren daar op tijd om de landing van de tweede launch en de take-off landing van de derde wave te zien. Verschillende vliegtuigtypes vlogen, maar de vetste waren uiteraard de drie verschillende F-4EJ’s! We wisten dat het een lange dag zou worden, omdat we nog een lange afstand moesten overbruggen, maar de omstandigheden of Gifu waren te leuk om eerder te vertrekken.
Vrijdag (19 april) was alweer onze laatste ‘volledig operationele’ dag van de reis. Tijdens de tour hadden we besloten om nogmaals een bezoek aan Hyakuri te proberen. Dus we hadden ervoor gezorgd dat het toegang tot de torens ’s ochtends weer open was. Het weer was goed, maar uiteindelijk kregen we de RF-4’s van de 501Hikotai nog steeds niet taxiënd voor ons langs toen we op de torens stonden. Alleen 301Hikotai vloog deze dag. We hebben toch veel gave foto’s gemaakt van take-offs, het taxiën, de landing, enz. Rond twee uur, toen we al aan de andere kant van de landingsbaan waren, leek het alsof de pannen voor vandaag erop gingen. We besloten te vertrekken en op weg te gaan naar Atsugi. Bij aankomst daar zagen we een paar P-1’s en P-3’s terugkeren van hun missies. Ook op vrijdagavond, rond zes uur, vertrokken twee LC-90’s van 61Kokutai om trainingsrondjes te gaan doen…
Voor zaterdag 20 april hadden we gepland om naar Atsugi en Yokota te gaan. En dat hebben we ook gedaan. We zijn begonnen op Atsugi, op slechts 5 kilometer van het hotel. Een paar P-1’s vlogen, een C-130 van de Japanse marine en twee Hornets (terug van Iwakuni, voor het weekend waarschijnlijk samen met twee andere) hebben een lokale missie gevlogen. De locals vertelden ons dat twee Hornets later die dag opnieuw zouden opstijgen en in Yokota zouden landen. Dat was inderdaad zo, omdat we ze later op de dag bij Yokota zagen binnenkomen, nadat we ons vanuit Atsugi daar naartoe hadden verplaatst. Dit waren ook de laatste militaire vliegtuigen die we tijdens de tour zouden zien. Nadat we Yokota hadden verlaten, reden we richting Narita voor de laatste nacht in een hotel.
Nadat we alle spullen hadden ingepakt en de auto’s op zondagochtend (21 april) hadden ingeleverd, hoefden we alleen maar op de shuttlebus te stappen die ons naar de luchthaven zou brengen. De terugvlucht was weer niet noemenswaardig en na aankomst op Schiphol namen we afscheid van elkaar. En hoewel we het gevoel hadden dat we eigenlijk recht hadden op een heel klein beetje meer, was het weer een hele goede tour!
