Japan IV 2014
Op vrijdag 24 oktober 2014 stond een grote groep van luchtvaartfotografen klaar voor de reis naar Japan. In dit geval zelfs 2 reizen, omdat 2 van de maar liefst 3 groepen die we dit jaar hadden tegelijkertijd naar Japan zouden afreizen.
Op vrijdag 24 oktober 2014 stond een grote groep van luchtvaartfotografen klaar voor de reis naar Japan. In dit geval zelfs 2 reizen, omdat 2 van de maar liefst 3 groepen die we dit jaar hadden tegelijkertijd naar Japan zouden afreizen. Een aantal deelnemers moest uit het buitenland invliegen en dat ging bijna bij iedereen goed. Eén deelnemer miste zijn vlucht en ging via een omweg naar Tokio, waar we hem zouden ontmoeten. Een soepele vlucht en vele uren later stonden we, op zaterdag 25 oktober inmiddels, op het vliegveld van Tokio. De busjes stonden al klaar bij het verhuurbedrijf en na de nodige formaliteiten konden we op weg naar onze eerste bestemming: de trapjesboer! Een klein trapje is een absolute noodzaak om in Japan te fotograferen (vanwege de hekken) en omdat we met zo’n grote groep waren hadden we een hele verzameling laten klaarleggen bij de Homac. Onderweg hadden we al twee Chinooks gezien die kennelijk van Hyakuri kwamen, dus na de aanschaf van de trapjes was het snel op weg naar dit veld. Inmiddels was de 3e groep ook aangekomen in Tokyo en onderweg naar Hyakuri. Uiteindelijk stonden we dus met 31 4Aviation reizigers aan het hek van Hyakuri om op die zaterdagmiddag nog wat toestellen binnen te zien komen voor de static ter ere van de military review. Aan het einde van de dag reden de 6 auto’s van de 3 groepen richting hetzelfde hotel voor de overnachting, waar we ook de laatste deelnemer aan de tour ontmoette.
Op zondag 26 oktober stond een bezoek aan Hyakuri gepland. Vandaag zou de military review plaatsvinden. De military review vindt elk jaar plaats en roteert van de luchtmacht, naar de landmacht en de marine. Eén keer in de drie jaar is de luchtmacht aan de beurt en dit gebeurt op Hyakuri. Behalve een static is er ook een fly-past van zo’n beetje alle types van de verschillende krijgsmachtdelen. Dit jaar zou ook aandacht worden besteed aan 60 jaar Japanse luchtmacht. Rondom het veld was veel politie op de been en lang niet alle plekken waren toegankelijk (vanwege het bezoek van veel hoogwaardigheidsbekleders aan de review). We namen een plek in de landing in en zagen die ochtend nog een aantal T-4’s, transporttoestellen en choppers binnen komen. ’s Middags was de fly-past waarvan een deel van de tientallen deelnemende choppers, fighters en transporttoestellen best aardig te fotograferen was. Daarna volgende nog een display van wat Eagles, RF-4’s en Blue Impulse. De ‘show’ werd afgesloten met een formatie van T-4’s die het getal 60 vormden. Daarna landden er weer wat kisten. We verplaatsten ons naar de overkant van de baan voor nog meer activiteit (Phantoms kwamen binnen en een groot deel van de static vertrok die middag nog). Al met al een dag een leuke met heel veel actie. Alle drie de groepen zouden deze nacht weer in hetzelfde hotel overnachten aan de andere kant van Tokio. De rit naar het hotel duurde lang. Het was erg druk rondom Tokio op zondagavond. Uiteindelijk werd bij een snelwegrestaurant gegeten en arriveerde iedereen aan het einde van de avond bij het betreffende hotel voor een welverdiende nachtrust.
Maandagmorgen (27 oktober) kende een vroege start voor twee teams daar we redelijk wat afstand hadden te overbruggen naar het eerste doel van de dag: Shizuhama en de T-7’s van de 11e Hiko Kyoikudan. Nadat we van de Tomei tolweg afgedraaid waren en op zoek naar een tankstation, zagen we een T-34 en een F-104 op het dak van een bedrijf staan. Deze moesten natuurlijk even geïnspecteerd worden. Al gauw bleek dat deze 2 vloogtuigen op het dak van de Hasegawa-fabriek stonden en op uitleen zijn van het JASDF museum. De grote baas kwam aanrijden en nodigde ons uit om de 104 te koesteren. Na de nodige foto’s inclusief groepsfoto gescoord te hebben, werd de Hasegawa boss hartelijk bedankt voor zijn gastvrijheid en trokken wij verder richting Shizuhama. De 11e Hiko Kyoikudan T-7’s waren redelijk actief en ondanks het grijze weer en de sterke windvlagen waren er leuke plaatjes te maken van zowel de 1e als 2e Hikotai T-7’s. Creatieve fotografen kregen zelfs gelegenheid tot composities met Mount Fuji. Rond de middag was het hoog tijd om te verkassen naar de 2e trainingsbasis voor deze maandag: Hamamatsu. De gebaseerde T-4’s van de 1e Air Wing hadden helaas een administratie dag, dus de locale T-4’s waren niet actief. Misschien ter compensatie waren er een paar visitors, waaronder 2 T-4’s van het 301 Hikotai. De twee groepen, ‘kort’ en ‘normaal’, namen op Hamamatsu afscheid van elkaar.
De volgende ochtend, dinsdag 28 oktober, stond er nog een behoorlijke rit voor de boeg, dus het was weer vroeg opstaan. Zo rond het middaguur kwamen we aan op MCAS Iwakuni. Al snel werd duidelijk dat er voldoende activiteit op het veld was. Maar liefst drie vliegboten, Hornets, Harriers, Orions en veel andere gave types waren te zien. Helaas vlogen ze vanaf de ‘verkeerde’ kant, maar toestellen die laag in take-off bleven waren zeer fraai te fotograferen. Wat enorm hielp was het prachtige weer dat we hier hadden met veel zon en strak blauwe lucht. Hoogtepunten waren een formatie van 3 Orions, en een US-2 die touch-and-go’s op het water aan het maken was. Na een introductie in avondfotografie door één van de deelnemers aan de tour was het de tijd om een kort stukje te rijden naar ons volgende hotel.
Op woensdag (29 oktober) begonnen we op Hofu, één van de trainingsvelden van de Japanse luchtmacht. Men heeft hier een heleboel T-7’s en toen we arriveerden werden de eerste toestellen al opgestart. Na een aantal touch-and-go’s te hebben gefotografeerd werd koers gezet richting Ozuki. Ook een trainingsveld, maar dan van de Japanse Marine. Een uniek veld, aangezien dit het enige veld ter wereld is waar een unit met T-5’s gestationeerd is! We waren keurig op tijd om de toestellen te fotograferen die binnenkwamen voor de lunchpauze. Alweer een nieuw type op de foto! Omdat het zo’n fraai weer was, en we tijd over hadden besloten we om door te rijden naar Tsuiki. Dit veld, thuisbasis van een unit met F-2’s en een unit met F-15’s kenmerkt zich door de bijzondere ligging van de taxibaan (op een kade) en de daardoor karakteristieke foto’s die dat oplevert. Onze keuze bleek een goede te zijn; er werd goed gevlogen en het weer was fraai. Zowel de F-15’s als de F-2’s, en de bijbehorende T-4’s, lieten zich van de goede kant zien en zorgde weer voor blije gezichten en volle geheugenkaarten. Aan het einde van de dag werd het iets meer bewolkt maar kon er nog steeds goed gefotografeerd worden. Aan het begin van de avond reed er dan ook een tevreden groep op weg naar Myazaki.
Een belangrijk veld voor veel luchtvaartfotografen is Nyutabaru. En terecht, dit veld kenmerkt zich door de vele prachtige plekken om te fotograferen en doorgaans veel activiteit. Deze donderdag 30 oktober was daarop geen uitzondering; al om 07.00 uur stonden we paraat aan het hek en kwamen de eerste toestellen op ons af om zich te laten fotograferen. Bijkomende feestvreugde werd veroorzaakt door de aanwezigheid van 12 “ZZ” Eagles van Kadena, die ook zouden vliegen. De gehele dag werd op dit veld doorgebracht, op vele verschillende foto-plekken. Alle types lieten zich gelden en tevens was er aantal leuke bezoekers te noteren zoals twee TH135’s van Kanoya. Een aantal Eagles van Kadena bleek vandaag al naar huis te gaan, we hadden dus mooi geluk dat we deze nog konden fotograferen! Zo rond 17.00 kwam een hele succesvolle dag ten einde en vertrokken we weer richting ons volgende hotel.
Vrijdag 31 oktober. Soms zit het mee, maar vandaag niet. Net als de andere twee groepen, troffen wij vandaag ook rust en lege platformen op Tsuiki. Omdat ook Ashiya dit lot moest ondergaan, vertrokken we naar Iwakuni zodat we in ieder geval wat Navy toestellen konden zien. Hoewel duidelijk minder activiteit dan een aantal dagen er voor, kon er nog wel een en ander gefotografeerd worden.
De zaterdag (1 november) werd gebruik om een bezoek te brengen aan het Peace memorial in Hiroshima. Hoe vaak je hier ook komt, het blijft een indrukwekkend gezicht om te zien wat er in deze stad destijds is gebeurd. Voor de rest genoot iedereen deze dag van de betrekkelijke rust, na een aantal intensieve dagen.
Op zondag 2 november werd het laatste stuk terug naar Tokyo gereden, met een pitstop bij Nagoya-Komaki om een blik te werpen op het museum en de toestellen die buiten staan. In de avond kwamen we de ‘fighter’ groep weer tegen in het hotel in de buurt van Iruma, altijd gezellig!
De immens druk bezochte open dag van Iruma stond voor maandag 3 november gepland voor beide groepen. Op maandagmorgen erg vroeg begonnen daarom 4 auto’s met fraaie 4Aviation magneetborden aan de rit naar een treinstation in de buurt van Iruma. Door daar te parkeren en per trein naar het veld te gaan werd heel veel parkeerstress voorkomen. Bij de ingang moesten we nog wachten tot de poorten open gingen. Het weer was weer fantastisch en na een tijdje liepen we het veld op. Het werd al snel druk, heel druk. Toch was er met wat moeite wel het een en ander op de grond te fotograferen, met name de bij de gestationeerde kisten. De vliegshow was klein maar erg fijn. Een formatie van vijf C-1’s is gewoon uniek! De display van Blue Impulse was ook erg leuk, al was het maar omdat ze een paar manoeuvres hebben die we in het westen nooit zien. De show zelf eindigde al redelijk vroeg, waarna een groot deel van het publiek vertrok. We bleven tot het overgrote deel van de static deelnemers ook was vertrokken en dat leverde hele fraaie plaatjes op! Op het afgesproken tijdstip stond iedereen bij de uitgang en de twee groepen namen weer afscheid van elkaar.
Hoewel de Carrier Air Wing niet thuis was op dinsdag 4 november, blijft Atsugi altijd een leuk veld om te bezoeken. De testwing van de Japanse Marine en de vele bijzondere types die hier staan maken het een genot om hier te fotograferen. Vandaag was het een bijzondere dag want door het heldere weer was Mount Fuji zichtbaar vanaf de basis, een vrij unieke gebeurtenis! De Japanners lieten ons niet in de steek en er werd driftig gevlogen met de P-1, de Orions en vele andere types, waaronder een leuke UC-90, TC-90 en een Hercules. De P-1’s worden nu rap achter elkaar afgeleverd en dat betekent helaas ook het aanstaande afscheid van een deel van de Orions. Toen de vliegactiviteiten er op zaten, moesten we weer een stuk rijden naar het zuiden voor ons bezoekje aan Akeno op woensdag.
De woensdag 5 november begon al vroeg, want de jongens van de Army op Akeno houden er van om vroeg te beginnen. Deze dag was daarop geen uitzondering en zo rond 07.00 uur werden er al meerdere helikopters buiten gezet. Naast de CH-47’s, OH-6en, UH-1’s en Cobras werden we verrast door een van de prototypes van de OH-1 die fraai langs ons kwam hoveren. Ook Akeno is een typisch Japans veld met heel veel activiteit en prima fotografeermogelijkheden. Je staat zo dicht bij de actie dat het lijkt op een basisbezoek. Hoewel er meerdere TH-480’s, het nieuwe trainings-speeltje van de Army, werd er vandaag niet mee gevlogen. Geen probleem, dan hebben we in ieder geval een reden om weer terug te komen! Rond het middaguur zijn we naar Gifu gereden, het testveld van de Japanse luchtmacht. Naast een fraai museum heeft men hier een flink aantal types in de inventaris. Vandaag werden we onder andere getrakteerd op een C-2, T-4’s, F-15, T-7 en een F-2 in de landing! Omdat we nog een aardig stuk moesten rijden, werd er aan het aan einde van de middag koers gezet naar ons hotel in de buurt van Komatsu. De avond werd doorgebracht in een authentiek Japans grill-restaurant.
Op donderdag (6 november) waren de weergoden ons niet goed gezind. Wat begon als fraaie laaghangende bewolking tegen de bergen, veranderde gedurende de ochtend in een grote grijze drab. Bij de eerste missies van de F-15’s op Komatsu waren er nog wel aardige foto’s te maken vanaf de terminal, maar toen het constant bleef regenen hebben we eieren voor ons geld gekozen en zijn vertrokken. Inmiddels hadden we wel een aantal Eagles op de foto en het museum bezocht, dus helemaal ontevreden waren we nu ook weer niet. Voor ons lag een lange rit naar de andere kant van het land omdat we op vrijdag Hyakuri zouden bezoeken. Laat en moe kwamen we aan in het hotel maar het vooruitzicht op Japanse Phantoms hield de spirit er in!
Die vrijdagochtend 7 november waren we al vroeg te vinden bij het hek van Hyakuri. De unieke torentjes langs de rolbaan zijn alleen te bezoeken met een van te voren gemaakte afspraak en precies op tijd kwam de eigenaresse ons begroeten. Na de administratieve handelingen konden we naar binnen en al snel zagen we de eerste Phantoms en Eagles op het platform. Tot ons geluk stonden ook de RF-4’s buiten en wekte men de indruk te gaan vliegen. En dat deden ze! De hele dag werden we voorzien van vele missies van alle verschillende units op dit veld. Het weer werkte ook prima mee, dus de camera’s maakte wederom overuren. Ook Hyakuri blinkt uit in spottersplekken dus toen de zon aan de andere kant van de baan stond zijn we verhuisd van de torens naar de plekken aan de overkant. Aan het einde van de dag, toen het licht echt ‘op’ was, vertrokken we moe maar voldaan naar ons hotel bij de luchthaven van Tokio.
Na een avond bijpraten en relaxen vertrok de groep op zaterdagochtend 8 novmeber weer huiswaarts met KLM. Wederom een geslaagde reis met vele hoogtepunten en nieuwe types. Tot de volgende keer!
