Griekenland 2013
In 2013 was wederom een groep fotografen geïnteresseerd om naar Griekenland af te reizen voor de open dag in november. Hen stond een aantal dagen met veel zon en mooie vliegtuigen te wachten.
De zesde editie van de jaarlijkse 4Aviation Griekenland-reis stond op het programma. Woensdag 6 november tegen half tien waren 11 personen op Schiphol bij de beroemde rood/witte ontmoetingspunt aanwezig, een twaalfde zouden we bij de gate treffen en twee Britse collega’s in Athene. Op Teletekst kwam plots een melding dat er een wilde 24-uurs staking in Griekenland was uitgebroken inclusief de Griekse verkeersleiding…! Met een kleine vertraging van ca. 20 minuten gingen we met onze KLM Boeing 737 take-off richting Athene. Na een voorspoedige vlucht kwamen we met slechts vijf minuten vertraging aan. Na de bagage te hebben opgehaald de auto’s regelen en vlak daarna was de groep van 14, inclusief de twee Britten, compleet. Met twee busjes gingen we op weg naar Kalamata, een rit van ongeveer 250 kilometer. Rond half tien lokale tijd in het hotel aangekomen. Alles was al netjes geregeld en iedereen kon meteen naar zijn kamer.
Voor donderdag 7 november stond er een druk programma te wachten. Via een F-5A in het midden van Kalamata met heel smalle straatjes naar Kalamata AB. Hier aangekomen paspoorten inleveren, pasje halen en wachten op toestemming om naar de ramp te gaan. Tegen negen uur mochten we het veld verder oprijden om naar het platform te gaan waar een aantal kisten van de Griekse Luchtmacht stond; een F-16C, F-4E AUP, T-2C en T-6A , de laatste twee in jubileumkleurtjes. De T-2C’s op de flightline mochten de ene minuut wel, de andere minuut weer niet gefotografeerd worden. Al met al was de buit al aardig binnen. Hierna snel op weg naar het volgende veld; Andravida. Hier aangekomen weer paspoorten inleveren en wachten totdat we met de bus naar het platform werden gebracht. Hier stond alleen een F-4E binnen (die er ieder jaar staat) en een T-2E van Kalamata stond voor een shelter geparkeerd. Op de ramp stond nog niets. De F-4E’s van 338 en 339 sqn vlogen wel en die mochten ongestoord gefotografeerd worden. Omdat de kisten voor de open dagen pas na drie uur opgesteld zouden worden besloten we toch maar eerst naar Araxos te gaan en daarna weer terug te rijden naar Andravida. Op de terugweg had onze Britse collega nog geregeld dat we de vier preserved kisten bij de poort mochten fotograferen. Een meevaller! Daarna snel naar Araxos. Hier aangekomen het bekende ritueel met het paspoort en naar de ramp. Hier stonden een F-16C/D en TA-7C buiten en een F-16C en A-7E binnen (de zwarte Olympus A-7). Eerst mochten we de kisten op de ramp niet fotograferen want morgen is pas de open dag dag en vandaag niet. Na veel overtuigingskracht mocht het wel. Na Araxos weer snel terug naar Andravida. Hier aangekomen weer naar de ramp en hier stond nu een RF-4E in SEA camo en een F-16C buiten, even later aangevuld met een F-4E AUP van 338 en 339 sqn en de T-2E. Vele leuke plaatjes kunnen maken. Tegen vijf uur van het veld en naar ons hotel. Na zo’n 240 km sturen hier aangekomen en snel onze spullen naar de hotelkamer, opfrissen en gaan eten. Omdat morgen de officiële viering was gingen de velden pas om 13:00 uur open. We moesten morgen nog wel aardig stukje rijden maar onderweg konden we een paar W&R’s aandoen.
Vrijdag 8 november was de viering van Archangel St. Michael, beschermheilige van de Griekse Luchtmacht. Voor vandaag stonden twee velden op het programma; Larissa en Nea Anchialos en dat tussen 13:00 en 17:00 uur. Rond twaalf uur op Larissa aangekomen. Tegen kwart voor één werden we door de wacht geattendeerd dat we erop mochten. Nou, dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Al snel reden we met de twee busjes het veld op en snel de ramp op. Een jubileum RF-4E van 348 MTE stond er wel erg mooi bij. Alleen touwtjes op de achtergrond maar we mochten e.e.a. wegzetten en over het lijntje stappen. Er stonden drie RF-4E’s op de static, drie F-16C/D’s en een Mirage 2000-5EG. ’s Middags zou er ook nog een F-16D van Souda voorvliegen. Gelukkig waren we in de gelegenheid om ook de preserved kisten in het memorial park te fotograferen. Er was eerst sprake dat we ook de opgeslagen F-4’s aan de overkant mochten fotograferen maar dit kon pas tegen vier uur met als gevolg dat we Nea Anchialos niet meer konden halen. Na het groepsoverleg besloten om toch maar het veld af te gaan. Een beetje doorrijden en we waren rond vier uur op Nea aangekomen. Hier deed men nogal moeilijk en we moesten eerst op iemand van security wachten. Gelukkig was deze op tijd en hij escorteerde ons het veld verder op. Op de ramp stonden twee F-16C’s, een RF-4E en een GI F-5A. In de hangaar stonden nog drie F-16C’s van alle drie de eenheden die hier staan; 330, 341 en 347 Mira, alle onderdeel van 111 PM. Na het operationele gedeelte vroegen we of we de preserved kisten mochten fotograferen. Wederom na veel aandringen mocht het wel maar alleen bij de poort. Hierna afscheid van Nea Anchialos genomen en nog even rond het veld gereden en op zoek naar een F-5A op een paal en er stond nog een civiele Mil Mi-26 op het platform. Daarna relaxt op weg naar ons hotel. Tegen half acht kwamen we hier aan. Na te hebben ingecheckt met z’n allen de stad in om te eten.
Op zaterdag (9 november) op tijd naar Tanagra. Om negen uur ging de poort open dus lekker op tijd daar zijn en dan wachten. Strak blauw weer wederom en weer korte broeken weer. Om negen uur met de auto voor de poort gaan staan en we mochten er op. Snel de auto geparkeerd en de crew van twee busjes als eerste het platform op. Er stond veel op het platform waaronder een aantal oudgedienden zoals F-104G, TF-104G, F-102A, T-33A, CL-13, C-47B en twee speciaal gekleurde Mirage F1CG’s. Alles was perfect te fotograferen, zelfs de Mirage 2000’s in de shelters. Daarna op weg naar tweede bestemming; Tatoi museum. Hoe rustig het op Tanagra was, des te drukker hier. Het storage gedeelte was ook open voor publiek. Daarna het museum zelf gedaan en nog geprobeerd de T-41D’s te fotograferen, met behulp van een Griekse luchtmachtofficier. We waren dichtbij maar op het laatst werden we door een militair tegengehouden. Op weg naar het derde veld van de dag, Elefsis, nog even twee F-104G’s meegenomen. We waren daar net aangekomen en de security begon al zenuwachtig te worden. Op een verhoging staan om een Hercules te fotograferen was al uit den boze. Op het platform stond ook een VIP ERJ-135. Nou vergeet het maar, niet fotograferen. Sommigen moesten na controle zelfs hun foto verwijderen. Omdat we nog genoeg daglicht over hadden en toch naar Athene moesten voor ons hotel besloten we nog het war-museum in de binnenstad mee te pakken. Na dit museum en het aanzicht van de Akropolis nog op zoek naar twee Dakota’s. Eén ervan staat in de achtertuin van een restaurant en is wel gevonden maar kon niet gefotografeerd worden. De tweede was beter te zien en te fotograferen. Op het oude vliegveld van Heraklion staan nog een viertal kisten op het platform. Voor de civiele spotters ons een leuk extraatje. De tocht naar het hotel door de binnenstad was hectisch, vooral voor de tweede auto die de eerste steeds in de gaten moest houden maar uiteindelijk kwamen we toch bij het hotel terecht. Het was kwart voor zeven dus nog relatief vroeg. Na de hotelkamers te hebben geïnspecteerd met z’n allen de stad in en lekker hapje gaan eten.
Zondag 10 november was alweer de laatste dag, tijd om weer naar huis te gaan. Omdat onze eerste Britse collega al op tijd op het vliegveld moest zijn konden we niet zoveel meer doen en het museum hadden we gisteren al gedaan. Op ons gemak nog even de civiele kisten op Heraklion, nu met zon, gefotografeerd en nog een Mirage F1CG, T-6D en F-5A in de stad. Daarna via de landing van Athene IAP naar het vliegveld en de auto’s ingeleverd. Daarna afscheid van onze twee Britse vrienden genomen en daarna met twaalf man weer terug naar Schiphol met wederom een KLM Boeing 737. Na een rustige vlucht weer conform de planning op Schiphol aangekomen. Na de bagage in ontvangst genomen te hebben afscheid genomen en de conclusie was dat het intensieve dagen waren maar met een hoog kwaliteitsgehalte qua fotomogelijkheden. Op naar 2014!
