Op zaterdag 10 augustus, aan het eind van de ochtend verzamelden 14 enthousiastelingen zich op Schiphol voor de vlucht naar San Francisco. Vandaar zouden we, na nog een korte vlucht naar Vancouver, aankomen op de startlocatie van de reis. Daar was het de bedoeling dat we de laatste twee deelnemers zouden treffen aan het einde van de dag. Door een behoorlijke vertraging op Schiphol en een vlucht uit Zuid-Korea die net voor ons was geland op SFO, zagen we bij de US Customs de kostbare tijd als sneeuw voor de zon verdwijnen. Uiteindelijk resulteerde het in het missen van de aansluitende vlucht en met de resterende vluchten naar Vancouver vol, besloot Air Canada dat we naar Denver moesten voor onze overnachting. Inmiddels was het na middernacht lokale tijd toen de landing werd ingezet. Besloten werd om niet gebruik te maken van de overnachtingen, maar om te slapen op de luchthaven aangezien de vlucht naar Vancouver zo’n 6 uur later al zou vertrekken.
Niet alleen de groep was gestrand. Ook één van de twee deelnemers die via Duitsland richting Canada vloog heeft Vancouver niet op zaterdag gehaald. Vroeg in de ochtend (zondag 11 augustus) kwamen we uiteindelijk samen op Vancouver, waar we welkom werden geheten door de laatste passagier, die al op vrijdag naar Vancouver was gereisd. Redelijk vlot waren we het land in, maar stroopte het bij de autoverhuur. Rond lunchtijd werd dan eindelijk koers gezet richting Abbotsford, waar de laatste dag van de vliegshow al ruim was gestart. De rit ernaar toe verliep foutloos en het betreden van het veld leverde ook geen problemen op. Echter waren de Canadese demo’s van de CT-156 Harvard II, de CH-149 Cormorant en de CC-130J al geweest. De eerste twee besloten direct na de demonstratie naar huis te vliegen en hebben onze camera’s dus niet gezien. Maar, blij dat we na een lange reis eindelijk het geluid van straaljagers konden horen. De demonstratie van een Colorado F-16, Alaska F-22 (+ Heritage flight), CC-177, de CF-18 (+ Heritage Flight) maakten veel goed. De afsluiter van de show waren de Snowbirds die tegen een prachtige achtergrond de mooiste figuren toonden aan ons. Besloten werd om de reis niet te vervolgen diezelfde avond richting de USA. Een rondje langs de verschillende crews van de static leerde ons dat het veld de volgende dag tussen 9 en 12 leeg zou worden gevlogen.
