Australië & Singapore 2018
We hadden de grote 2-jaarlijkse oefening Pitch Black in Noord-Australië al een paar keer overwogen maar de tour nooit uitgevoerd omdat we het een beetje te riskant vonden om naar de andere kant van de wereld te gaan zonder enige steun van de Royal Australian Air Force. Ook deze keer was het niet mogelijk voor de RAAF om een basisbezoek te regelen op RAAF Darwin , maar we besloten toch door te gaan omdat het deelnameveld voor de oefening erg interessant was en we een kleine groep enthousiastelingen hadden die bereid waren het risico te nemen. We planden bijna een week in Darwin, gevolgd door een week in het oosten van Australië en eindigen met een paar dagen in Singapore voor het 50-jarig jubileum van zijn luchtmacht. De laatste was een nieuwe bestemming voor 4Aviation, het 56e land in ons 10-jarig bestaan.
Op zondag 29 juli verzamelde de groep van zes zich op Schiphol voor de lange vlucht naar Down Under. In het eerste deel bracht een KLM Boeing 777 ons naar Kuala Lumpur (Maleisië) waar we op maandag 30 juli aankwamen. Na een korte stop bracht een Maleisische Boeing 737 ons naar de bestemming van die dag, Singapore. Hier hebben we de nacht doorgebracht en genoten van onze eerste, van vele, gezellige maaltijden van de reis.
Op dinsdag 31 juli hadden we een vroege start en bracht Silkair ons in minder dan vier uur naar Darwin. Hier hadden we veel geluk toen we voorbij de platvormen vol met MV-22 Ospreys, RSAF F-15’s en F-16’s en een kwartet Su-30MKI’s van de Indiase luchtmacht taxiede. We werden ook ingehaald door een paar Australische Hornets op weg naar een missie. De douane, het ophalen van de bagage en het ophalen van de huurauto’s, verliep heel soepel. Binnen een uur na de landing bevonden we ons aan het einde van de startbaan om onze eerste foto’s te maken. We hebben ook een kleine verkennende tour van het vliegveld gemaakt om ons voor te bereiden op de komende dagen en hebben verschillende geweldige uitkijkpunten gevonden. Daarna was het tijd om ons hotel op te zoeken voor de komende vier nachten. Dit was in een straat met veel bars en restaurants, geweldig om tijd door te brengen na een dag hard werken. Dat kwam ook erg gelegen aangezien de reisleider vandaag zijn 50e verjaardag vierde.
Woensdag 1 augustus was onze eerste volledige dag in Darwin. Het vliegen begon vroeg met verschillende transporttoestellen en tankers die de basis verlieten. We vonden een plek voor het opstijgen met de zon in onze rug op een redelijk goede afstand van het vliegtuig. Vóór negen hoorden we de jets opstarten en taxiën naar het westelijke uiteinde van de landingsbaan. Na hun start verhuisden we naar de westelijke approach voor geweldige plaatjes in de landing.
Darwin bevindt zich aan de Timorzee en elke ochtend komt de wind uit het oosten en verandert in de middag naar het westen. De zon draait rond 15:00 om de baan, daarna is fotografie alleen mogelijk aan het oostelijke uiteinde. Sommige deelnemende jets besloten om een circuit te vliegen waardoor we een kans hadden op mooi ‘banking’-shots.
De fighters vertrokken overdag in verschillende missies. De eerste week van de oefening werd gebruikt voor kennismakingsvluchten tussen de deelnemende eenheden en een verkenning van het oefengebied. Vaak hebben Australische vliegtuigen samengewerkt met buitenlandse vliegtuigen voor deze vluchten. Tijdens de lunchpauze hebben we ook een kleine omweg gemaakt naar de nabijgelegen Robertson-kazerne. Dit is de belangrijkste basis voor de Tigers van het Australische leger. Deze zijn erg goed gecamoufleerd omdat we grote moeite hadden om de enkele Tiger die buiten stond te identificeren.
Donderdag 2 augustus was een kopie van de vorige dag, voor de ochtend. We zagen tientallen jets en transportvliegtuigen opstijgen en landen. Voor ons waren alle vliegtuigen exotisch en niet vaak gezien in ons deel van de wereld. Hier een overzicht van de deelnemers:
- Australië
10 x F / A-18F, 3 x E / A-18G, 15 x F / A-18A, 2 x C-130J, 1 x C-17, 1 x KA350, 2 x C27J, 1 x E-7A (vanaf Williamtown), 2 x PC-9 (vanaf Tindall, 1 x KC-30
- Canada
1 x CC130TT
- Frankrijk
3 x RAFALE, 1 x CN-235
- Indië
4 x SU30MKI,
1 x C130J
- Indonesië
8 x F-16
- Maleisië
5 x F / A-18D, 1 x A400M
- Singapore
6 x F-16, 5 x F-15, 1 x KC-135, 1 x G550
- Thailand
6 x GRIPEN
- USAF
12 x F-16CM, 2 x B-52 (vanaf Guam)
- USMC
10 x F / A-18C / D (vanaf Tindal), 2 x KC-130J (vanaf Tindal), 8 x MV22
Vandaag organiseerde de RAAF ook een flypast en handling display over het Mindil Beach, dit is gelegen aan de rand van Darwin. Behalve Maleisië namen alle deelnemende landen deel aan dit evenement. We verlieten het vliegveld omstreeks 16.15 en vonden een plek ten zuidwesten van het strand. Op deze manier zouden we nog een beetje zon op de vliegtuigen hebben. Het eerste toestel verscheen omstreeks 17.00 uur, een RAAF C-27J, gevolgd door een verscheidenheid aan vliegtuigen en formaties. Twee USMC KC-130J’s kwamen van RAAF Tindal voor een flyby. Australische Hornets vlogen samen met met Indiase Flankers. Een Franse Rafale leidde twee Thai Gripen naar het strand en er vlogen nog veel meer vliegtuigen voorbij. Het was geweldig om te zien, maar moeilijk om te fotograferen. Maar met een beetje geduld waren enkele leuke plaatjes mogelijk.
Vrijdag 3 augustus was een niet-vliegende dag voor Pitch Black, dus perfect om het Darwin Museum aan de rand van het vliegveld te bezoeken. We hadden een afspraak gemaakt met een van de vrijwilligers van het museum om ons rond te leiden en hij bracht ons daarna ook naar hun werkplaats in de stad. De toestellen worden in goede staat gehouden en je kunt veel leren van de luchtvaartgeschiedenis in dit gebied.
In de middag reden we ongeveer 100 km naar het zuiden naar het Litchfield Park. Maar eerst reden we langs Batchelor, omdat de strip bij dit dorp ook in gebruik was voor de oefening. Naast een paar ontspannende militairen, zagen we geen interessante vliegtuigen. Daarna door naar het park, dat een groot natuurgebied is met onder andere vele tientallen enorme termietenheuvels en verschillende watervallen waar we heerlijk hebben kunnen zwemmen.
Op zaterdag 4 augustus had de RAAF een ander Pitch Black-evenement georganiseerd, een open huis op de vliegbasis. Alle deelnemers hadden een of meer vliegtuigen tentoongesteld en veel bemanningsleden waren beschikbaar voor een praatje. Op de static waren een paar vliegtuigen te zien die we nog niet gezien hadden op de dagen voorafgaand aan de show. De RAAF E-7 Wedgetail vloog helemaal vanuit RAAF Williamtown, een leger Tiger arriveerde een dag eerder vanuit de nabijgelegen Robertson-kazerne, een grijze PC-9 van 4 Ssquadron was die ochtend aangekomen en de Canadese C-130 en de Maleisische A400M waren van hun parkeerplaats gesleept voor het publiek. RAAF Tindal wordt ook gebruikt tijdens de oefening en de Amerikaanse mariniers hebben daar hun kamp opgezet. Ze brachten twee KC-130J mee, die we eerder in de week op het strand hadden gezien, en tien F / A-18D’s van VMFA(AW)-242. Een daarvan arriveerde op donderdagmiddag in Darwin en was ook op de static te zien. De static was op het platform die ook gebruikt werd door de Singaporese F-15’s, F-16’s en Gulfstream evenals de Indiase Su-30MKI’s, dus konden deze van dichtbij worden geïnspecteerd. We waren vroeg op de show en spenderen een paar uur in de buurt van deze interessante vliegtuigen. Rond de middag gingen we naar het oosten voor een andere toeristische attractie in Corroboree Park. We stapten op een kleine boot en dobberden rond de prachtige rivieren in het gebied. De kapitein wees ons op de gevarieerde natuur langs het water en in de lucht. We hadden het geluk om verschillende krokodillen te zien evenals vele verschillende vogels, bloemen, enz. In een fantastisch landschap. De tour eindigde met een prachtige zonsondergang. Het was tijd om terug te gaan naar Darwin, maar niet voordat we stopten in het ‘Middle of nowhere’, alle lichten dimden en genoten van de Melkweg en miljoenen andere sterren aan de hemel. Het was nog steeds geen tijd om naar bed te gaan, want we gingen op weg naar het vliegveld voor onze vlucht naar Sydney, wat heel vroeg in de ochtend zou zijn.
Ons vliegtuig vertrok op zondag 5 augustus net voor 2.00 uur om bijna vier uur later te landen op de luchthaven van Sydney-Kingston. Hier zijn we begonnen aan het tweede deel van onze tour. We pakten een 8-persoons busje en reden rechtstreeks naar de belangrijkste toeristische attractie, het Opera House en de Harbour Bridge. We hebben een aantal goede uitkijkpunten gevonden aan de oostkant van de rivier om een paar foto’s te maken. Toen was het tijd om te genieten van een uitgebreid ontbijt dicht bij de brug. We hebben het Opera House opnieuw bekeken, maar nu van dichtbij en toen zijn we op zoek gegaan naar vliegtuigen. Bij Bankstown vonden we een paar kleine juweeltjes en RAAF Richmond onthulde een Beech 350, drie C-27J’s en vier C-130J’s, evenals enkele resten van een DHC-4. Toen was het tijd om naar ons hotel in Mayfield te gaan en te genieten van een heerlijke maaltijd in de nabijgelegen pub.
Maandag 6 augustus begon met een bezoek aan de supermarkt Coles om wat spullen voor de dag te halen. Het weer was een beetje bewolkt met zonnige periodes, maar de temperatuur was het grootste verschil voor ons. Van een heerlijke 30 ° Celsius bij Darwin tot een winderige en koude 12 ° Celsius aan de oostkust. We hadden ons verblijf in Australië verlengd om wat meer actie met militaire vliegtuigen te zien. We zetten onze kaarten voornamelijk op RAAF Williamtown, wetende dat we misschien teleurgesteld zouden worden omdat er veel Hornets aanwezig waren in Darwin. Toen we bij de basis aankwamen, zagen we twee E-7 Wedgetailss, waarvan er één ons bekend voorkwam omdat we hem slechts twee dagen eerder in Darwin hadden gezien. Rond 9.00 uur hoorden we verschillende motoren starten en een kwartier later vertrokken twee Hawks, wat later gevolgd door een E-7. We zijn naar de landing gereden voor een aantal plaatjes en werden vermaakt door een paar kangoeroes tot de aankomst van de Hawks net voor 10.00 uur. Toen was het ook tijd om te verhuizen naar het Fightertown Museum. Dit museum heeft een indrukwekkende collectie en alle vliegtuigen binnenin zijn in perfecte staat. Ze hebben al een PC-9 en twee F/A-18’s (A + B) toegewezen gekregen als ze uit dienst worden genomen. De vrijwilligers weten veel over hun vliegtuig en willen hun kennis graag delen. Naast de vliegtuigen heeft het museum een geweldige ’tool’ voor luchtvaartenthousiasten, een buiten terras met uitzicht op de taxi- en startbaan en de approach. Vanaf hier waren we getuige van het vliegen voor de rest van de dag. In totaal vlogen tien verschillende Hawks verschillende missies, meestal in paren. De Wedgetail kwam net voor het donker terug. Dus helaas geen Hornets, maar we hadden hier nog een dag gepland.
Dinsdag 7 augustus was onze tweede kans op Hornets, en we werden niet teleurgesteld. Eerste vliegtuig van de dag was opnieuw een Hawk, gevolgd door vier verschillende Hornets. Ëén en tweezitters in verschillende squadronmarkeringen. Een prachtig gezicht. Dit werd afgesloten met een E-7. Niet lang daarna kwamen er nog vier Hornets de hoek om, een geweldig gezicht. Dit werd gevolgd door nog eens zes Hawks. Al deze keerde terug binnen het uur. Het opstijgen werd nu bekeken vanaf het hek en de landing, wederom, vanaf het museum uitkijkplatform. In de vroege namiddag vertrokken nog eens drie Hornets, twee Beech 350’s kwamen op bezoek en de E-7 kwam terug van zijn retourvlucht naar Melbourne. Dit laatste zagen we op ADSB. De volgende basis op onze planning was RAN Albatross nabij Nowra. Hiervoor moesten we tijdens het spitsuur ongeveer 350 km door het gebied van Sydney rijden. Dit duurde ongeveer 5 uur en we kwamen ’s avonds aan bij ons hotel. Hier genoten we van een Chinese maaltijd, met het gebruikelijke biertje, en gingen naar bed.
Woensdag 8 augustus was weer een mooie dag. We werden begroet door een UH-1 die in de stad was bewaard en reed naar het vliegveld om te zien of er enige activiteit was. Tijdens onze rit zagen we een Army Blackhawk in de verte vliegen in de richting van het vliegveld en kwamen slechts een paar minuten later weer terug. Bij aankomst op Albatross zagen we een Bell 429, een Seahawk en twee EC135’s op de platvormen, maar geen activiteit. Omdat het museum nog niet open was, bezochten we twee nabijgelegen S-2 Trackers verborgen in de bosjes. We hebben tevens wat tijd genomen om te genieten van de prachtige natuur van Australië en zagen een paar vogels en tientallen kangoeroes langs de weg. We gingen het museum binnen net voor de officiële openingstijd en genoten van de mooie collectie. Dit museum heeft ook een uitkijkplatform op de eerste verdieping. Het vliegen was ook begonnen, maar dit was te ver weg en de EC135 die wel wat dichterbij kwam was veel te hoog en tegen de zon in. Toch was het interessant om deze verschillende soorten helikopters van de Royal Australian Navy te zien. Uiteindelijk zagen we een enkele Bell 429 en twee van elk EC-135, MRH-90 en SH-60R. Rond de middag reden we naar het noorden, ongeveer 50 km, naar Illawara voor de HARS-collectie. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel historische collecties worden gered voor het nageslacht. Vrijwel alle worden gerund door vrijwilligers die een paar dagen per week/maand aan deze projecten besteden. De meeste vliegtuigen van de HARS (Historical Aircraft Restoration Society) zijn luchtwaardig en daarom geven ze alleen rondleidingen. We waren blij dat Wouter onze gids was, een Nederlander die in Australië woont. Hij ontdekte al snel dat de groep behoorlijk goed geïnformeerd was en deed er alles aan om ons de volledige collectie te tonen en genoeg tijd om foto’s te nemen. Nogmaals bedankt Wouter! Illawara was onze eindbestemming voor het oostkustdeel van de reis. Nu was het tijd om naar het zuiden te gaan. We keerden terug naar Sydney om onze auto in te leveren, maar niet voordat we op zoek gingen naar een Beech 350 die we hadden zien naderen op het vliegveld. Het was gemakkelijk te vinden en we konden tevreden naar de terminal gaan. Tiger Air bracht ons veilig naar Melbourne, waar we de laatste twee nachten van ons Australische deel van de tour zouden doorbrengen.
Donderdag 9 augustus begon met een bewaard gebleven Vampire op een voormalig vliegveld, nu winkelcentrum. Bij Werribee doet de B-24 Liberator Memorial Restoration-groep geweldig werk aan een B-24 die tijdens de Tweede Wereldoorlog als trainingsvliegtuig voor de RAAF diende. Ze opereren vanuit een historische hangar. Een soortgelijke hangar werd een paar honderd meter verderop gebouwd. Ze plannen nu die hangaar af te breken en naast hun hangaar te herbouwen. De B-24 wordt dan volledig tentoongesteld in de ‘nieuwe’ hangaar omdat er nu niet genoeg ruimte is. Toen was het tijd voor het officiële RAAF-museum in Point Cook. Hoewel het een geweldige collectie is, ontbreekt er iets voor de serieuze liefhebber van de luchtvaart. Vliegtuigen staan heel dicht bij elkaar geparkeerd, dus erg moeilijk voor fotografie. De collectie heeft nog veel meer vliegtuigen die niet te zien zijn. Deze zijn verborgen in verschillende hangars en in open opslag meestal uit het zicht. E-mails en telefoontjes van thuis om deze te bekijken bleven onbeantwoord. Een verzoek ter plaatse werd ook geweigerd omdat dit gewoon niet gebruikelijk was. Als je dit vergelijkt met de andere musea, is het echt jammer. Een goed voorbeeld van hoe gemakkelijk het kan worden gedaan, werd getoond op Moorabbin. Een ander soort museum, met andere middelen. We hebben van tevoren contact met ze opgenomen en ze waren blij om ons alles te laten zien wat ze hadden. Alle poorten en deuren werden geopend en de vrijwilligers deelden hun verhalen over de vliegtuigen en hun ervaringen met het werken aan de verschillende machines. Dit was heel verfrissend en zeer gewaardeerd. Hun trots en vreugde, de Bristol Beaufort zag er goed uit en we beëindigden de tour met een groepsfoto op de Canberra-vleugel! Bedankt jongens voor de geweldige tijd. We gingen verder met een kleine rondrit over het vliegveld en zagen een voormalige Singapore AF Airtourer en USAAF PT-17 in een van de hangars. Een foto maken was geen probleem. We reden toen wat verder naar het zuiden voor een bewaard gebleven MB326 bij een RSL-post en US Army Huey in Australische markeringen bij een gedenkteken. Beide waren gemakkelijk te vinden. Tijd om terug te gaan naar de stad voor de laatste nacht in Australië. De groep ging de stad in voor een typisch lokaal gerecht: Wiener Schnitzel en Duitse bieren …
Vrijdag 10 augustus zou een reisdag zijn. Op weg naar de luchthaven van Melbourne reden we langs de Essendon-luchthaven en zagen een voormalige RAAF C-47 in perfecte staat. Het grootste deel van de dag werd doorgebracht in een Boeing 787 voor de acht uur durende vlucht naar Singapore. Segment drie van onze tour was begonnen.
Zaterdag 11 augustus We hadden Singapore toegevoegd aan de reisroute, aangezien de luchtmacht haar 50-jarig jubileum vierde. Tijdens dit weekend voerden ze twee fly pasts uit per dag over het Marina Bay-gebied aan de kust. Een zeldzame kans om een verscheidenheid aan RSAF-vliegtuigen te zien. Een Grab, Aziatische versie van Uber, bracht ons naar de Marina Bay. Hier hebben we gezocht naar een plek om de vliegtuigen voorbij te zien komen die om ongeveer 11.00 uur zou beginnen. We werden een beetje verrast door een lage en snel vliegende F-15SG om 10.30 uur. Om 11.10 uur begon de show met een enkele hoogvliegende IAI Heron 1 UAV van 119 Sqn, gevolgd door vier Diamond DA-40’s van de Singapore Youth Flying Club. De volgende was een formatie van zes helikopters. In de leiding een 127 Sqn CH-47SD Chinook, geflankeerd door paren van 120 Sqn AH-64D Apaches en 125 Sqn Super Puma / Cougar. De formatie werd voltooid door een 123 Sqn S-70B Seahawk. Dit werd gevolgd door de eerbiedwaardige 122 Sqn C-130H, geflankeerd door twee 121 sqn Fokker F50 Maritime Enforcers. Het voorlaatste segment van de flypast bestond uit een 112 Sqn KC-135R Stratotanker geflankeerd door een paar van 145 Sqn F-16D Fighting Falcons, deze werden op de voet gevolgd door een 111 Sqn G550 Airborne Early Warning-vliegtuig. Dit was waarschijnlijk een van de laatste openbare shows van de KC-135R, aangezien de eerste EADS KC-30A enkele dagen later op Changi IAP arriveerde. Het sluiten van de flypast was een formatie van zes Boeing F-15SG Eagles van voornamelijk 142 Sqn, want 149 Sqn had een aantal vliegtuigen naar Darwin ingezet voor oefening Pitch Black 2018. Toen waren nog twee AH-64D’s aan de beurt die een indrukwekkende displayroutine uitvoerden boven het water. Dit werd afgesloten met een lage en langzame vlucht over de Marina Barrage waarin de bemanning trots de Singaporese vlag en banner in de voorste cockpit liet zien. Het werd toen een beetje luider toen twee voormalige Black Knights F-16C’s (van 140 en 143 Sqn) samen met een fantastisch geschilderde F-15SG de arena betraden. De laatste was blauw geschilderd en vertegenwoordigde de lucht die hij verdedigt. Bovenop het frame worden de cijfers 50 heel groot gepresenteerd, onderstreept met de iconische skyline van Singapore. Een ander detail zijn de drie roundels van verleden en heden die door het RSAF worden gebruikt. Het trio toonde enkele van de mogelijkheden van deze vliegtuigen en dit werd vol ontzag bekeken door de grote menigte. Het evenement werd afgesloten door vijf F-15SG die terugkeerde naar de waterkant voor een laatste manoeuvre, de bom burst. Hierna trokken de Eagles naar het nabijgelegen huis, Paya Lebar en de menigten gingen ook naar huis na een indrukwekkende en foutloze uitvoering door de mannen en vrouwen van de Republic of Singapore Air Force. Nu hadden we wat tijd om eenplek te zoeken voor de middag en genoten we van het prachtige park aan het water in de buurt van Marina Bay. Het bovenstaande zou zich rond 14:30 herhalen, waarna we een hapje en een drankje in het park hadden genuttigd voordat we teruggingen naar het hotel.
Zondag 12 augustus We zijn begonnen met het luchtmacht museum in Payar Lebar. Het merendeel van de groep heeft hier de tijd genomen, terwijl eentje naar de waterkant snelde om de flypast te bekijken. Bij Payar Lebar waren we getuige van het opstijgen van de F-15’s, C-130 en demo F-15 en F-16’s. Iedereen ging toen naar de Marina Bay voor de middag flypast. Omdat we dit nu al drie keer hadden gezien, koos iedereen zijn favoriete doel voor de laatste flypast. Sommigen gingen dicht bij de waterkant voor de F-15 / F-16, sommige iets verder terug en sommige van de groep besloten hun kans te wagen op het uitzichtdek op het exclusieve Marina Bay Sands hotel, ongeveer 340 meter boven de zeespiegel. Iedereen had een geweldige tijd en de foto’s om het te bewijzen. We deelden onze ervaringen in de taxi naar het hotel waar we een douche namen voordat we de lange vlucht naar huis begonnen, via Parijs.
Maandag 13 augustus We landden vroeg in de ochtend in Parijs en wachtten een korte tijd op onze aansluitende vlucht naar Amsterdam. Hier zijn we veilig aangekomen en hebben we afscheid genomen. Een andere succesvolle reis met 4Aviation was geëindigd met veel geweldige foto’s en herinneringen.
