Australië 2022
4Aviation bezocht Down Under voor de oefening Pitch Black 2022 op RAAF Base Darwin en bezocht ook enkele andere plekken in Australië.
Dit was ons tweede bezoek aan deze oefening en hij lijkt telkens in omvang toe te nemen. Er was ook tijd enkele mooie plekken te bezoeken om te genieten van locale flora en fauna. Al met al weer een succesvolle tour met een mooie variatie aan vliegtuigen die konden bekijken en fotograferen.
Op zondag 21 augustus was een gezellige groep reizigers klaar voor een flinke reis. Op het programma staat een trip naar de andere kant van de wereld, Australië, met als hoofddoel de oefening Pitch Black. Ondanks berichten op het nieuws en de Schiphol app was het op de nationale luchthaven heel erg rustig, sterker nog, de incheckbalie voor de Turkish Airlines vlucht naar Istanboel was nagenoeg leeg. Daar waren we heel erg blij mee, met een half uurtje hadden we alle checks achter de rug. In Istanboel verwelkomden we een deelnemer uit Duitsland die, een paar uur later, samen met ons naar Singapore vertrok.
Ondertussen was het maandagavond 22 augustus en troffen we in Singapore de laatste drie deelnemers van de groep van tien. Samen gingen we naar een klein hotel in de stad en daar bezochten we een lokaal restaurant voor een heerlijke maaltijd.
Het is alweer dinsdagmorgen 23 augustus als we vroeg met de taxi naar het vliegveld van Singapore gaan voor onze vlucht naar de voorlopig laatste bestemming, Darwin in de Northern Territory van Australië. Hier komen we rond 14:30uur aan en vallen meteen met onze neus in de boter. We taxiën langs een aantal flightlines gevuld met exotische vliegtuigen die aan de oefening deelnemen. Een missie van oefening Pitch Black is begonnen en wij landen er middenin. Terwijl we de startbaan willen oversteken stijgen er onder andere F-15SGs uit Singapore op, komen de RAAF EA-18G Growlers uit hun overdekte parkeerplaats en zien we ook een MMF A330MRTT het luchtruim kiezen. Bagage, douane en auto oppikken gaat heel snel en in minder dan een uur na touchdown staan we in de verkeerde landing van het vliegveld, de wind was gedraaid….. Met tien minuutjes staan we echter op de juiste plek. We kunnen nog een flink aantal leuke plaatjes maken voordat we naar ons hotel voor de komende week gaan. Hier zit een bar en eenvoudige restaurant bij waar ze heerlijk voedsel serveren.
Op woensdag 24 augustus beginnen we vroeg met een bezoek aan ‘onze’ bakkerij in Parap voor koffie en verse broodjes, daarna met de auto naar een mooie plek vlakbij de Babcock hangaar. Hier zie je de kisten heel mooi in de take-off voorbij komen. Op dit moment van de dag heb je daarbij nog geen last van heathaze. Anders dan in andere jaren lijkt het alsof ze niet in grote waves vliegen, maar meerdere kleinere de hele dag door. Daarom moeten we op een gegeven moment besluiten naar de landing te gaan om de kisten bij terugkomst nog eens te fotograferen.
Deze dag begint met heel laag voorbij komende Amerikaanse ZZ F-15s, gevolgd door Franse Rafales, Duitse Eurofighters en A330 tankers van Singapore, ons ‘eigen’ MMF en de RAF. Dat is nog niet echts iets om voor naar de andere kant van de wereld te reizen, maar als daarna Singaporese F-15s en F-16s, Japanse F-2s, Indiaanse Su-30 en F-16s van Indonesië en Zuid Korea voorbij komen afgewisseld door Australische EA-18Gs en F-35s is iedereen helemaal blij.
Gedurende de dag wisselen we tussen de take-off plek en een plek in de landing aan beide kanten van het vliegveld en blijven tot 18:00uur. Daarna weer terug naar het hotel voor een biertje en een lekker hapje eten.
De ochtend van donderdag 25 augustus ziet er bijna hetzelfde uit als de woensdag. Toestellen die we nog niet gezien hadden zijn een vertrekkende Singaporese C-130H en USAF KC-10A evenals een schuchtere USMC MV-22, waarvan er tien op het veld aanwezig zijn. Rond 13:30uur vertrekken we naar het strand, Mindil Beach om precies te zijn, waar die avond een flypast en handling display zal plaatsvinden waar alle deelnemende landen te zien zullen zijn. Vanaf het strand zien we dat er nog een kleine middagmissie word gevlogen, die hebben we dan gemist.
We missen niet de gezellige Sunset Market en gaan vast op zoek naar een plek om het evenement gade te slaan. Helaas vliegen de meeste toestellen redelijk ver uit de kust, maar met behulp van de huidige digitale camera’s kunnen we van een paar deelnemers hele fraaie plaatjes maken. Na een dik uur is het klaar en ook bijna donker. We gaan nog een keer naar de Sunset Market voor een lekkere maaltijd uit een van de vele foodtrucks en genieten van de ondergaande zon. Heel veel mooier gaat het niet worden.
Vrijdag 26 augustus stond te boek als een dag zonder Pitch Black verkeer. Daarom hadden we voor de ochtend het fraaie Darwin Aviation Museum ingepland. Maar, waar zouden we zijn zonder ADS-B? In het hotel zien we dat er twee militaire Boeing 737 varianten op weg zijn naar het noordwesten, het betreft een VIP B737 en een E-7A AWACS, beide kunnen we fraai vastleggen. Daarna even een ontbijtje verorberen bij Ruby G’s Canteen voordat we naar het museum gaan. Daar zijn we een aantal uurtjes zoet totdat ADS-B ons dicteert dat we moeten verkassen voor een RAAF C-17A en Falcon 7X.
De rest van de dag spenderen we aan toeristische activiteiten in het mooie Litchfield Park. Hier bezoeken we onder andere de mooie Magnetic Termite Mounds en nemen een frisse duik in de Florence Falls Waterhole. In noordwest Australië is het erg warm en, net als in vele andere delen van de wereld, dreigt het gevaar van branden en daar zijn we ook getuige van, maar gelukkig op veilige afstand.
Voor zaterdag 27 augustus staat de open dag van de oefening gepland. Met shuttlebussen wordt je het veld op gereden en de opstapplaats is dicht bij ons hotel. Vooraf gaan we nog wel even naar onze bakker en dan wachten we op de busdienst die ruim te laat begint.
Op dit publieksevenement is het lastig fotograferen, maar een paar leuke detail- en ‘arty-farty’ opnames zijn zeker mogelijk. Bovendien staat er kraampjes van alle deelnemende landen met leuke spullen en ook prularia. Er is geen vliegprogramma en na een paar uurtjes hebben we het gezien en maken we ons klaar voor het volgende toeristische avontuur. We rijden via de Fogg Damm Reserve, waar duizenden vogels van allerlei pluimage aanwezig zijn naar de Billabong Wetlands waar we een sunset cruise geboekt hebben. In dit natuurgebied zijn ook honderden vogels, verschillende krokodillen en nog veel meer natuurschoon te zien.
Na een heerlijke maaltijd rijden maken we in het pikkedonker een korte stop om te genieten van de Melkweg, daarna verder naar ons hotel, waar we net voor tienen aankomen, mooi op tijd voor een afsluitend pintje.
Op zondag 28 augustus beginnen we heel vroeg, want we moeten een vlucht halen om 07:00uur naar de andere kant van het land, dat lukt en na vier uurtjes landen we net voor de middag in Sydney. We moeten even wachten op de koffers en er is een beetje verwarring omtrent de locatie van het autoverhuurbedrijf, maar een paar uurtje later hebben we een mooie plek gevonden om hét herkenningspunt van Sydney te bekijken, de Sydney Opera House en de Harbour Bridge ernaast. Daarna rijden we noordwaarts voor een rit van twee uur, via een kijkje op RAAF Base Richmond voor de C-130s, naar Newcastle, waar we twee nachten zullen blijven. Bij de Icon Thai restaurant sluiten we de dag gezellig buiten op het terras af.
Maandag 29 augustus beginnen we bij de Coles supermarkt en daarna een half uurtje in de auto naar RAAF Base Williamtown. Het is nu wintertijd in Australië en dat beginnen we hier iets meer te merken, in Darwin was het ruim 30°c en hier toch ruim 10°c minder en bovendien een stuk meer bewolking. Verder ligt een deel van de landingsbaan eruit, allemaal geen ingrediënten voor een topdag. Maar in combinatie met het Fighter World Museum hebben we er toch een mooie tijd van gemaakt. Deze dag vlogen meteen twee E-7A’s en zeven gestationeerd Hawk trainers. Om vier uur houden we het voor gezien en gaan terug naar de stad.
Dinsdag 30 augustus is nagenoeg gelijk aan de maandag alleen gingen we om één uur weg voor een rit van bijna vijf uur naar Nowra. Vlak bij het fraaie hotel hebben samen een heerlijke Indiaanse maaltijd verorbert.
Op woensdag 31 augustus stond als eerste het Fleet Air Museum op het programma met nog een beetje bijvangst op het operationele marine veld. We vertrokken weer vroeg in de hoop een paar kangoeroes te zien en dat lukte in de buurt van het vliegveld. Voordat het museum haar deuren opende hadden we nog even tijd om de opstartende EC135s gade te slaan. Daarvan foto’s maken vond de militaire politie niet zo’n goed idee, het was zelfs verboden, en dat bleek ook te kloppen volgens officiële documentatie. Dan naar het mooie museum waar je ook operationele vliegbewegingen kunt gadeslaan. Om 11:00uur vertrokken we richting Albion voor het HARS museum. Daar kregen we twee uur lang een hele mooie tour langs hun geweldige collectie met vele vliegwaardige toestellen, onder andere een P-3C Orion, verschillende DHC-4A Caribous, etc, etc
Daarna was het weer tijd om terug te gaan naar Sydney omdat we die avond naar Melbourne zouden vliegen. Op het vliegveld van Sydney stond nog een RAAF A330 tanker geparkeerd. De vlucht was iets vertraagd, maar in Melbourne ging alles supersnel zodat we al vlot in de auto zaten op weg naar ons hotel in Warragul, ongeveer halverwege onze bestemming voor de volgende dag.
Een nieuwe maand, nieuwe kansen op donderdag 1 september. RAAF Base East Sale staat op het programma en bij aankomst zien we al verschillende PC-21 trainers in de lucht, zelfs een grijze van het FAC squadron van Williamtown. Behalve de rode Pilatus trainers is hier ook een squadron met tweemotorige Beech 350 varianten gestationeerd. Langs de baan zijn verschillende plekken waar je mooi kunt staan. Er wordt volop gevlogen en om 14:30uur besluiten we te verkassen nadat we 23 PC-21s hebben gezien, waarvan 17 gefotografeerd, en 7 Beech 350s gezien en vier digitaal vast kunnen leggen.
Daarna was het tijd voor het gastvrije West Sale waar verschillende warbirds staan en al jarenlang een schuur vol met oude Royal Australian Navy S-2G Trackers. Erg leuk om te zien. De twee uurtjes daarna zaten we in de auto op weg naar het hotel voor de komende twee nachten aan de oostkant van Melbourne.
Vrijdag 2 september was gepland als museum dag, alweer de laatste volle dag van de trip. We mochten vandaag uitslapen tot 09:00uur om via een ontbijtje bij het Australian National Aviation Museum op het vliegveld van Moorabbin terecht te komen. Een geweldige groep enthousiaste vrijwilligers is hier meer dan bereid ook de schuurtjes achteraf open te trekken om al hun mooie vliegtuigen te laten zien. Sommige projecten duren vele jaren om gereed te maken.
Zo ook de toestellen in een hangaar op het vliegveld waar ze maar liefst VIJF Curtiss Kittyhawk toestellen aan het restaureren zijn. De eigenaar van de hangaar had geweldige verhalen te vertellen, doorspekt met een flinke dosis humor, een uniek bezoek! Daarna was de Naked Racer aan de beurt, een vintage motorzaak op steenworp afstand van het museum, waar je een lekker hapje kan eten en drinken met uitkijk op mooie spullen, een soort KAEVE avant la lettre.
Google Maps stuurde ons toen naar het vliegveld van Tyabb, waar de Old Aeroplane Company erg gastvrij was en ons een mooie tour van hun beide hangaars gaf. De warbirds hier zagen eruit om door een ringetje te halen. Onder andere een CA-18 Mustang, CA-25 Winjeel, P-40, SNJ, T-28B en nog veel meer.
Daarna nog een uurtje verder naar het zuiden richting de National Vietnam Veterans Museum. Binnen waren een viertal helikopters on display, een US Army AH-1F en Australische Bell 47, UH-1 en Wessex evenals een heuse English Electric Canberra die op dit moment gerestaureerd wordt. Buiten nog een geweldig uitziende DHC-4 Caribou en Grumman S-2G Tracker.
De vliegtuigen waren nu ‘op’, maar we waren op het puntje van Philips Island en besloten de dagelijkse Penguin Parade te bekijken. Duizenden pinguïns komen elke avond aan land, na een dag voedsel zoeken, en zoeken een plekje voor de nacht. Deze kleine pinguïns kun je vanuit verschillende verhogingen van heel dichtbij bekijken, fascinerend om te zien.
Nu volgde nog een ritje van twee uur, met tussendoor een snelle hap, terug naar het hotel, waar we na een lange dag weer rond tien uur aankwamen. Tijd voor een pintje.
Op zaterdag 3 september begon de lange terugreis, maar niet voordat we een gezamenlijk ontbijt hadden genoten bij Mocha Jo’s. Via Singapore en Istanbul kwamen we op zondagmorgen 4 september weer op Schiphol aan.
Het waren twee hele mooie weken waarbij de eerste week het militaire geweld van Pitch Black centraal stond. In de tweede week hadden we op iets meer bewegingen op Wiliamtown gehoopt, maar de rest was precies zoals gehoopt. 4Aviation heeft deze reis voor 2024 in ieder geval weer op de planning staan.
