Australië 2013
Verslag van een reis naar Australië in 2013. Belangrijkste item op de agenda was the Australian International Airshow and Aerospace & Defence Exposition op Avalon. Uiteraard werden ook andere interessante locaties bezocht. Een extraatje was de vliegshow op Al Bateen in Abu Dhabi op de terugweg.
Op zaterdag 23 februari 2013 ontmoetten de 5 deelnemers van de 4Aviation reis naar Australië elkaar op Düsseldorf, aan het begin van een lange reis naar Down Under. Etihad zou de groep via Abu Dhabi naar Melbourne brengen. Zo gezegd, zo gedaan en op zondagavond (24 februari) zette de A340 eindelijk zijn wielen aan de grond op Melbourne-Tullamarine. Na het ophalen van de huurauto en een korte rit naar het hotel werd het weekend afgesloten met een biertje in de open lucht.
De maandag (25 februari) stond in het teken van de aankomsten en rehearsels van de Australian International Air Show 2013 op Avalon airport. Het zonnetje scheen lekker en de temperatuur was zonder mee aangenaam te noemen. Gedurende de dag arriveerden met name de Australische militaire kisten die fraai gefotografeerd konden worden. De (civiel geregistreerde) vliegende Caribou was ook niet te versmaden. Daarnaast werd er geoefend door de diverse deelnemers van het vliegprogramma, waaronder de Super Hornet en de Raptor. Aan het eind van de middag zetten we weer koers naar de luchthaven van Melbourne om op tijd in te checken voor de vlucht naar Sydney.
De volgende dag, dinsdag 26 februari, waren we welkom bij 808 squadron op NAS Nowra. Deze eenheid vliegt, naar tevredenheid, met de NH90/MRH90. Het aangename bezoek gaf de gelegenheid tot het maken van leuke foto’s. Uiteraard werd op Nowra ook een bezoek gebracht aan het navy museum en een paar hangaars op het veld waar diverse toetellen te vinden waren. Er werd goed gevlogen door de lokale navy-choppers. Na het bezoek aan Nowra reden we door naar Illawarra. Daar huist de Historical Aircraft Restoration Society. Een club met een hele fraaie collectie vliegtuigen, waarvan een groot deel ook vliegwaardig is (waaronder een Constellation, Caribous en een Catalina). Na een rondleiding in hun hangaar reden we door naar Camden. Net als op heel veel vliegvelden in Australië waren ook hier diverse warbirds te vinden. Hier troffen we ook drie L-39’s aan die je kunt huren voor een vluchtje. Aan het einde van de dag reden we door naar de westkant van Sydney voor de overnachting.
Op woensdag (27 februari) waren we weer vroeg uit de veren. We moesten nog een stukje rijden richting RAAF Williamtown. Op dit veld, waar het zonnetje volop scheen, troffen we een detachement van AK F-16’s aan. Deze aggressors verbleven hier een paar weken. Behalve de F-16’s waren de lokale F/A-18’s ook bijzonder actief. Al met al werd er de hele dag erg goed gevlogen, werden beide aanvliegrichtingen gebruikt en viel er de hele dag lekker te fotograferen. Een dagje met veel vliegtuigen, veel zon en veel foto’s. Zoals het hoort dus! De overnachting was lekker dichtbij dus de dag eindigde ook nog relaxt met een goede maaltijd.
Ook op donderdag 28 februari togen we ’s morgens richting Williamtown. In de ochtend maakten we nog meer foto’s, het zonnetje bleef maar schijnen, en bezochten het Fighter World Museum. Met een heel voldaan gevoel namen we rond de middag afscheid en reden richting Richmond. Daar bevinden zich de Herculessen van de Australische luchtmacht. Behalve de C-130’s (oud en nieuw) troffen we hier C-17’s en een KC-30 aan. Aan het einde van de middag reden we Sydney in voor een foto-bezoekje aan het Opera House en de Harbour Bridge. Helaas ging dit bezoek gepaard met de enige regen van ons verblijf in Australië. De dag eindigde meer weer stukje vliegen. Deze keer van Sydney weer richting Melbourne. Het was al na middernacht toen we uiteindelijk in ons hotel in Melbourne incheckten.
Vrijdagmorgen (1 maart) begon met een beetje uitslapen. De vliegshow op Avalon, die voor vandaag op het programma stond, zou pas in de middag beginnen. In de ochtend reden we eerst naar Essendon Airport in Melbourne. In diverse hangaars en op de verschillende plaatsen troffen we hier redelijk wat warbirds aan. Erg leuk was een Mirage 3 die in een hangaar stof stond te happen. Rond de middag reden we richting Avalon. Na het aftikken van de forse entreebedragen (60 AUD = 48 EUR) konden we naar binnen. Van de static en de flightline was, met enige moeite, best wel wat te maken. Behalve de Australische luchtmacht was ook de USAF goed vertegenwoordigd. Erg leuk waren de Singapore Air Force PC-21’s en Cougars. Tijdig werd een mooi plekje bij de baan ingenomen om de vliegshow te fotograferen. Je staat hier heel dicht bij de baan, maar het licht is wel een beetje een spelbreker. Het programma werd strak afgewerkt en eindigde in het donker. Op de vrijdag begint de show later en kent een avondelement. De Constellation vloog in het schemer terwijl een C-130 een fraai flare-dump in het donker deed. Het was inmiddels behoorlijk afgekoeld toen we, zonder veel vertraging, weer in het hotel aankwamen die avond.
Voor zaterdag (2 maart) zou de groep zich splitsen. Een deel wilde terug naar de show, om daar in de landing te staan voor andere foto’s dan op vrijdag. De rest had behoefte aan andere vliegtuigen. Dus werd ’s morgens een deel heel tactisch bij de civiele luchthaven afgezet en ging de rest verder naar allerlei veldjes (en schuurtjes) in de omgeving. Beide groepjes hebben zich prima vermaakt, zo bleek aan het einde van de dag. Op de weg terug naar het hotel werd nog een korte stop gemaakt bij Werribee waar een clubje bezig is met de restauratie van een B-24 Liberator in een oude hangaar. ’s Avonds werd wederom genoten van het prachtige weer op een terrasje.
Zondag 3 maart zou een museumdag worden. Begonnen werd met het RAAF Museum op Point Cook. Een interessant museum, maar erg lastig te fotograferen. Het was jammer dat niemand bereid werd gevonden om ons mee de storage hangaars in te nemen. Leuk was een bezoekende Beech 350, het museum bevindt zich feitelijk op RAAF Williams dat nog als vliegveld dienst doet. Na Point Cook was het Australian National Aviation Museum op Moorabbin aan de beurt. Na Moorabbin reden we door naar Tyabb. Helaas was er niemand aanwezig bij The Old Aeroplane Company. Nadat we ons meldden bij de toren en een beetje over het veld struinden kwamen we bij een hangaartje waar twee mannen wat biertjes aan het drinken waren omdat ze geen zin hadden om te vliegen. We schoven maar even aan op deze zondagmiddag. Het lijkt wel of iedereen in Australië een vliegtuigje bezit, waarvan heel veel ook een militaire geschiedenis hebben. Via een preserved UH-1 in de buurt reden we aan het einde van de dag weer richting ons hotel.
Maandagochtend (4 maart) had eindelijk weer wat kilometers voor ons in petto. Vanuit Melbourne reden we richting Sale om uit te komen bij East Sale. Daar staat de Central Flying School met PC-9’s en 32 squadron met Beech 350’s. Toen we arriveerden trok de mist op maar was het nog een beetje rustig. Dit veranderde toen een paar PC-9’s opstegen en de Roulettes binnen kwamen. Daarnaast waren de Beech 350’s erg actief op dit veld. Aan het begin van de middag verruilden we East Sale voor West Sale. Op dit veldje liggen al heel lang een aantal S-2 Trackers te wachten op wat er gaat gebeuren. Ook hier was binnen no time iemand te vinden die zo vriendelijk was om de hangaar open te maken zodat we de toestellen die binnen stonden konden bekijken. Ook hier weer een aantal warbirds in de diverse hangaars. Weer 50 kilometer verder (richting Melbourne) kwamen we bij Latrobe Valley Airport. Hier heeft Jeff Trappett zijn vliegtuigcollectie staan (waaronder een Dakota en een aantal Sabres). Deze persoon staat blijkbaar niet echt bekend om zijn vriendelijke karakter jegens ‘ons soort’. Nadat we twee keer indringend gewaarschuwd werden voor zijn ‘houding’ hebben we zijn hangaars maar gelaten voor wat het was en zijn verder gegaan naar Melbourne voor de laatste overnachting in Australië.
Op dinsdag 5 maart zouden we ’s avonds terugvliegen en we besloten om een deel van de dag toeristisch te besteden. Via Geelong reden we naar de Great Ocean Road. Uiteraard konden we maar een klein stukje van deze weg zien, maar voldoende om een goede indruk te krijgen van de fantastische kustlijn en de aanblik van een aantal koala’s. In de loop van de middag reden we nog naar een Vampire in Melbourne, brachten weer een kort bezoekje aan Essendon en wisten een Dakota op Tullamarine nog fraai te fotograferen. Daarna zat het erop, tijd om de auto in te leveren en in te checken voor de terugvluchten.
De reis terug verliep anders dan gedacht. Na 13,5 uur vliegen arriveerden we op Abu Dhabi International. Terwijl we naar de volgende vlucht zochten zagen we een vertraging. Het toestel zou niet om half negen vertrekken, maar pas om half twee. Dat was een forse vertraging. Bij navraag bleek het nog erger te zijn dan gedacht, half twee was half twee s’nachts. Ofwel; een dikke 17 uur vertraging. Etihad regelde wel een hotel (met eten). Een van de deelnemers wist al van de Abu Dhabi Air Expo die plaats zou vinden in deze periode. Navraag leerde dat dit op Al Bateen Airport plaatsvond. Omdat we toch moesten wachten besloten we hier maar een kijkje te gaan nemen. Dit bleek een goede zet. Het evenement, een trade show voor bizjets, vond plaats op Al Bateen waar ook veel toestellen (transport) van de United Arab Emirates Air Force gestationeerd zijn. Al met al hebben we ons de hele dag prima vermaakt met een vliegshow die uiteindelijk een aardig aantal interessante militaire kisten opleverde! Uiteindelijk stapten we de daaropvolgend nacht dan alsnog in onze A330 voor de vlucht naar Düsseldorf.
